۱۰ پاسخ

واسه منم همینطوره

دخترمنم همینه تابگم میرم سریع خودشومیندازه بغلموگریه میکنه. قبلش بااسباب بازی یاچیزی سرگرمش میکنم که نفهمه رفتم گاهی هم مجبوری میندازم میرم

۸تا ۱۸ماهگی اوج وابستگی بچه به مادرشه
منم این داستان رو دارم
تازه نصف شب که بیداربشم برم دسشویی تابیام بیرون میبینم کل خانواده جمع شدن که ساکتش کنن

دختر من تنها جایی برم گریه نمیکنه دسشویی چون میدونه زود برمیگردم
ولی امان از اشپزخونه اگه تو روروئک باشه خودشو میکشه چون پله داره ولی اگه چهاردست وپا باشه بدو میاد دنبال سرم

اضطراب جدایی تا یکسال نیم اینا دارن وقتی تو دیدش نیستی باهاش حرف بزن براش شعر بخون، باهاش دالی بازی کن

من از ٨-٩ ماهگي باهاش دالي بازي مي كردم هروقت منو نمي ديد يه دفعه مي يومدم جلوش دالي مي گفتم اونم مثلا قائم مي شد با دستاش مي گفت دالي الانم جايي مي رم كه تو چشمش نيستم همينكارو مي كنم مي دونه زود مي يام دالي مي گم ارومه

هممون همین مشکلو داریم خواهر
متاسفانه این سن همینجوره باید صبر کنیم‌🥲

اخي عزيزم اقتضاي سنشه دختر منم همينطوره اشكال نداره وقتي مي خواي چند دقيقه نباشي جلو چشمش بزارش تو روروئك تا تاپ يا يه اسباب بازي كه خيلي دوس داره بزار تو دستش حواسش پرت اون مي شه

همه همینن

دالی بازی زیاد کن باهاش یکمم به اطرافیانت بسپارش

سوال های مرتبط