بچه رو دعوا میکنی که بعدا بی تربیت و گستاخ نشه؛ بچه رو کتک میزنی که بعدا کار زشت نکنه؛ به بچه زیادی سخت میگیری که بعدا تنبل نشه؛ به بچه مدام بکن نکن میگی که بعدا خوب و بد رو یاد بگیره؛ بچه رو توی جمع سرزنش یا تحقیر میکنی که بعدا بقیه نگن چه مادر بی فکریه و بچش رو تربیت نمیکنه؛ بچه رو مدام از این کلاس به اون کلاس میبری که بعدا درسخون بشه؛ توی مهمونی ها لباس تکراری تن بچت نمیکنی که بعدا بقیه نگن اینا چرا برای بچشون خرج نمیکنن؛ به جای بازی با کودک، برای بچه هر روز جور واجور اسباب بازی میخری که بعدا نگه شما برای من هیچ کاری نکردید؛ به کودکت هیچ وقت نه نمیگی که بعدا نوجوان شد توی روت واینسته!!!!


و چقدر دستی دستی روان بچه هامون رو داغون میکنیم که بعدا در آینده بد بار نیاد!!
امان از این بعدا بعدا و بعدها!!
نهالمون رو از ریشه خشک میکنیم که بعدا برای طوفان آماده باشه!
طوفان هایی که شاید هیچ وقت هم اتفاق نیوفته!!
در حقیقت بچه های ما قربانی ترس های ما والدین هستن؛ ترس از قضاوت شدنمون؛ ترس از خوب به نظر نرسیدنمون؛ ترس از عدم امنیتمون و حتی ترس از اینکه بچه هامون مثل ما بی اعتماد به نفس نشن! مثل ما احساس گناه و بی ارزشی کنن! مثل ما آدم ناموفقی باشن!!

دقیقا 😘😘

عاااااالییییی

عزیزم یه سوال دارم
من تو خونه بچه اجازه میدم راحت باشه
ولی خب اگه کار اشتباهی میکنه اول با لحن بچگانه بعد با بازی و نشد یکم با حالت صورت نشون میدم داره اشتباه می‌کنه
ولی خب تربیت هم نباید کنار گذاشته بشه
من تو خونه شاید به شادمهر اجازه بدم هرجور خواست غذا بخوره بریزه له کنه اما خونه کسی نمیتونم بهش اجازه رو بدم چرا چون ما مهمونیم و موظفیم که آداب رو رعایت کنیم
مثلا گریه میکنه که حتما خودش بخوره من باید چیکار کنم؟

مامان آنیسا جان خیلی خیلی ممنونم بابت مطالب خیلی مفیدت، از معدود مطالبی هستن که من شخصاً دو دفعه میخونمشون، تنت سلامت بانوی دوس داشتنی👏👏🤍💝

ممنون بابت این طرز فکر صحیح

زنده باشید

عالی بود

عالی بود لایک داری

بهترین متنی بود که خوندم

تا ابد حق 👌