مامان اولی ها؟؟؟؟
من یه حس غریب دارم هنوز باورم نمیشه که مادر شدم انگار مغزم هنوز نپذیرفته که چند وقته مسئولیت یه موجود ریزه میزه بر عهده منه تا آخر عمرم انگاری هنوز تو دوران قبل از بچه دار شدنم موندم از نظر ذهنی و فکری برام هضم نشده اس این موضوع مادر شدن
یه وقتا میگم من واقعا چه حس و احساسی نسبت به پسرم دارم یه وقتا میگم یعنی من اونقدر دوسش ندارم ؟! احساس میکنم براش کم میذارم چیکار کنم شما هم اینطورین؟؟؟

جالبه همه نوشتن طبیعیه منم واقعا باورم نمیشه باردارم با اینکه نه ماهه هستم بعضی وقتا عذاب وجدان میگیرم که چرا شد اگه مادر خوبی براش نباشم چه خاکی سرم بریزم خیلی نگرانم

من با اینکه خیلی علاقه ای ب بچه دارشدن نداشتم و بعد ۵سال تصمیم گرفتم ولی الان عاشقشم انگار یه خلائی تو وجودم بود ک نمیدونستم از چیه با بچه پر شده .
درسته خیلی روزایی سختیه اذیت شدن داره ولی منتظر روزای خوبم

به نظرم توبچه اول همین حس هست من سربچه اولم خیلی تلاش میکردم ۱۰۰ خودم رو واسه بچه بزارم ولی یه مدت بعد ازلحاظ روحی وبدنی به مرز نابودی رسیدم ولی واسه این بچم عادی هستم سخت نمیگیرم به خودم تازه این نسبت به بچه اولم ارومتره

عادیه تو شوک هستی بعداز دوماه دیگه به این‌ موضوع فکر نمیکنی

من همش فک میکنم چجوری باهاش مواجه بشم

اره من الانم اونجوریم ولی خیلی خیلی دوسش دارم یعنی اصلا نمیذارم گریه کنم فقط فکرو ذکرم پسرمه عاشقشم خدا همه بچه ها رو برا مادر پدرشون حفظ کنه پسر منم همینطور

این فکرو نکن من مطمئنم میتونی مادر خوبی بشی براش وقتی ۹ ماه تونستی درد زایمان رو کشیدی معلومه که مادر خوبی میشی کم نمی‌ذاری

عزیزم هممون همین طوریم

منم اینجوریم طبیعیه ب هر کی میگم میگن عادت میکنی

منم همینم اعصابم بهم ریخته

منم اینطوریم

طبیعیه فقط خواهر از من می‌شنوی از نظر تغذیه بخودت برس و مکمل های بارداری تو بخور من خیلی اولش اذیت شدم قوی باش و تغذیتو درست کن که از پا نیفتید🫠

منم همینم تازه داره باورم میشه...