سلام خانما بچه ها شما از تولد دوسالگیشون تغییر نکرده رفتارشون؟ پسرم به شدت فوضول شده خیلی خیلی اذیت میکنه ببین یعنی واقعا به گرد پاش نمیرسم تا یک جارو تمیز میکنم میبینم رفته دوجا دیگه رو ریخته بهم زندگی نزاشته واقعا برام اصلا نشده خونمون یک ساعت تمیز و مرتب بمونه بخدا توان انرژی نمونده برام کمرم داغون شده هرروز جارو برقی قبلا فوضول بود ولی نه در این حد اصلا روزا نمیخوابه از صبح که پا میشه تا اخر شب فقط درحال بهم ریختن خونست دعواشم میکنیم اصلا اثری نداره روش انگار ن انگار با اینیم باهاش حرف میزنیم کار بده زشته اصلا به گوشش نمیره خیلی کارای خطرناکی هم میکنه میره روی اپن رو لباسشویی در فریز رو باز میکنه پاشو میزاره رو کشو ها از یخچال میره بالا رخت اویزو میزاره جلو تشکا میره بالا تشکا تمام گلدونامو پر پر کرده خاکشونو ریخته تو خونه ظرفامو شکسته میرع تو ظرفشویی میشینه شیر ابو باز میکنه، چایی ها قند ها برنجارو چپ میکنه بخدا نمیرسم دنبالش اصلا غیرقابل کنترل شده دیروز کلید پریز هارو کنده از دیوار با سیماش داشت بازی میکرد دیوونم کرده دودقیقه جرعت نمیکنم ازش قافل بشم😭😭بچه ها شماهم همینطورین؟

وای وای دقیقا پسر منم از یک هفته بعد تولدش از این رو به اون شده.کل این کارارو میکنه از همه جا بالا میره،مخصوصا روی تشکا که دومتر بالاست.
اصلا وقتی خونه رو میخام جارو کنم یا تمیز کنم صدسال پیر میشم بس که حرص میخورم دقیقا عین پسر شماست به جای اینکه خونه تمیز بشه اون لحظه بدتر به هم ریخته میشه.باور کن ترجیح میدم اصلا تمییز نکنم و یا وقتی باباش هست جارو کنم.یه ظرف میخام بشورم باید صدبار از پای سینک برم این ور اون ور جمش کنم که خرابکاری نکنه یا بلایی سر خودش نیاره.
گاهی اوقات به شوهرم میگه یه تخته بچمون انگاری کمه😂
کسیو ببینه و بیاذ خونمون باز بدتر میشه انقدر هیجانی میشه و هرکاری که بلد هست و بلد نیست رو اون لحظه انجام میده و فقط میخاد جلب توجه کنه تا بهش نگاه کنن.
یه بیرون میخام برم یک ساعت آماده کردنش طول میکشه بس که فرار میکنه تا نتونم لباس تنش کنم.
اخ اخ از کجاهاش بگم اخه.از روی پله ها و توی سالن آپارتمان یا بیمارستان چهاردست و پا راه میره یا دراز میکشه و...............

پسر منم یه دوهفته ای میشه خیلی اذیت کن شده

قشنگ پسر من و توصیف کردی
کارای وحشتناک و پر ریسک

و بسیار در ریختن وسایل خونه تلاش میکنه

بله عزیزم‌ پسر منم دقیقا همینطوریه. با این تفاوت که من خونمو کلا جمع کردم پریزارو با چسب پوشوندم کشوهای کنسول رو با روبان بستم که البته بهونه گرفت باز کردم. گلدون ندارم. دکوری های دم دست رو جمع کردم. ولی بازم کلی دکوری ریز که بهونه گرفته براش آوردیم بازی کرده شکونده. جدیدا هم نمیذاره من کاری بکنم همش صدام میکنه . اسباب بازی هاشم تو کل خونه پخشه و کسی حق نداره جمع کنه چون جیغ میزنه. پیشبند هم نمیبنده هرروز لباس میشورم. جعبه قرصارو‌ میاره با ورق میذاره دهنش منم عاجز میشینم نگاش میکنم چون‌ میدونم بگم نکن بدتر میکنه. ولی دعواش نمیکنم میریزم تو خودم

دهنم سرویسه از دستش
حس میکنم داره تربیتش از دستم در میره کلا

پسر ها در کل فضولی شون زیاد تره. پسر منم همین طور شده. خیلی هم وابسته خودم شده. قبلا این طور نبود

اره دقیقا دیونه وروانی شدم جیغ وداد هم بهش اضافه کن

دختر من شدیدا وقت خواب اذیت کن شده فقط وقت خواب شب

دقیقا همینن بعلاوه اینکه هنوز وابستگی هم دارن به مادر شاید بیشتدازچندماه پیش برای شماهم همینه ؟

دقیقا دختر منم اینجوری هستش جاهایی که دستش نمی‌رسه می‌ره صندلیشو میاره می‌ره بالا
یعنی بیزار شدم از صندلی خریدن بچه هرجاهم میزارم بهونه میگیره تا بهش ندم فراموش نمیکنه من همه چیزهای خطرناکه تو کشو های بالا گذاشتم الان دیگه دستش به اوناهم میرسه نمی‌دونم چیکار کنم واقعا

اگر موقع کار های بیخطر اجازه تجربه رو بدین بهش کارای خطرناک رو بیشتر باهاتون همکاری میکنه، اون فقط کنجکاوه که برا بچه تو این سن عالیه