در حالیکه من با خودم کلی دارم حساب کتاب می کنم که آیا دومی رو بیارم یا نه و اگه خواستم بیارم چند سال دیگه بیارم یکی از مامانا که بچه اش هنوز یک سالش نشده خبر بارداری مجددش رو بهم داد !!!

اطرافیان من هرکی بچه ۱ ساله داره دومی و داره به دنیا میاره 😑😑
خاله ی شوهرم بچش همسن پسر منه ۳ ماهش بود حامله شد الان دخترش ۳ ماهشه 😑

ومنی که بچم دائم مریضه از زندگی سیرم.از دو ماهگی همش تب داده و چرک خشک کن میخوره،چند روز خوبه باز همونوطور میشه ،به نظرم اونای که پشت سر هم‌میارن‌انگار بچه هاشون‌اثلا مریض نمیشن‌ک از اول خواب و خوراکشون درسته

درسته که شیر به شیر اوردن سخت تر از چند سال فاصله دادنه و خستگی داره ولی یدونه بچه داشتن و یا با فاصله داشتن هم سختی خودش رو داره از این نظر که اگر یدونه بچه باشه همیشه و تا وقتی پدر و مادر زنده هستن باید صد درصد خودشون رو وقف بچه کنن و جبران خواهر و برادر داشتن رو انجام بدن. و فقط این نیست چون بچه زیاده خواه و خود خواه میشه با تک فرزندی.

اگر هم با فاصله باشه سال های بیشتری باید بچه داری کرد و اینم سختی خودش رو داره و عمر ادم همش تو بچه داری میره.

ولی اگر شیر به شیر باشن نهایتا توی بیست و پنج ، سی سال اینده همه بچه ها سر و سامون گرفتن و اونوقت میشه استراحت کرد و لذتش رو برد😍🥰

من که تصمیمم رو گرفتم و حتما میارم
از همه نظر بهتره که بچه ها شیر به شیر دنیا بیان
بچه تا بیاد بفهمه حسادت چیه یکی دیگه هم کنارشه و یاد میگیره که همه ی دنیا مال اون نیست.
بچه هایی که هر چی میخوان فقط مال خودشونه و لازم نیست چیزایی که دوست دارن رو با یکی دیگه تقسیم کنن وقتی بزرگ بشن هم خودشون زندگی سختی خواهند داشت هم اطرافیانشون و از جمله پدر و مادرشون رو به سیخ میکشن و هیچ وقت نمیتونن از زندگی و واقعیتش لذت ببرن.

وقتی فاصله زیاد بشه چند سالی همبازی ندارن و هم خودشون اذیت میشن هم مادر.چون مادر هرچقدر هم بازی کنه بچه یکی هم سن و سال خودش رو بیشتر دوست داره که بازی کنه و اینجوری بیشتر ذوق میکنه(حتما اینو امتحان کنین خودتون ببینین بچه با کدوم بیشتر ذوق میکنه)

اگر هم فاصله زیاد بشه چهار سال اینا فاصله باشه، اونی که بزرگتره هیچوقت کوچیک تره رو بازی نمیده و خودشو بزرگتر میدونه ولی اگر شیر به شیر باشن همبازی هم میشن

دلیل بعدی اینکه بچه اجتماعی بار میاد. مهربون بار میاد. دو روز دیگه که من و باباش نباشیم یه کس و کاری داره. من و باباش الان هیچ کس رو بجز هم دیگه نداریم. نه پدری نه مادری نه خواهر و برادری.نمیخوام بچمم مثل ما بشه. شاید با خودت بگی شما(مامان الی) پدر مادر و خواهر برادر داری و بچت در اینده دایی و خاله و عمو و عمه داره. ولی منم دایی و عمو و... رو دارم ولی اینا برام کس و کار نشدن.

واقعا خیلی سخته
خیییلییی !من تجربه ندارم اما حتی تصورش هم برام سخته!
بنظرم دوقلو از شیر ب شیر سختیش کمتره!
شیر ب شیر بدن مادر نابود میشه واقعا! در اثر بارداری و زایمان پشت سر هم و شیردهی و استرس و بیخوابی و...
در حق بچه بزرگتر هم خیلی ظلم میشه!
یه دکتری میگف در هر بار بارداری و زایمان بدن مادر ۵ سال فرصت لازم داره تا خودشو بازسازی کنه

واقعا حق بچه دوم ضایع میشه ،اخه چرا این کار رو میکنن نمیدونم،هم به خودشون سختی میدن هم اون بچه مظلوم که تو این دوسال عمرش نیاز به عاطفه مادر داره از دریغ میشه!!
اگه به فکر دومی بزهر اولی خوب از آب و گل دربیاد کامل از محبت پدر و مادرش سیراب شده باشه که خبر دومی رو دادید بهش از ذوق ندونه چی کنه و حتی کمکیتم باشه!!نه اینکه فگر کنه یکی داره میاد که جاشو بگیره!!

من توی همین یکیش زاییدم شوهرمم نمیخواد خودمم نمی‌خوام 😮‍💨😮‍💨

بنظرم تو مقایسه نرو،سطح فرهنگ،سبک زندگی،توانایی جسمی و خیلی چیزای دیگه هر ادمی متفاوته،طبق اونچه خودت داری فکر کن و تصمیم بگیر .

واقعا ما زنا خیلی پوستمون کلفته🤣🤣🤣🤣

عزیزم هر کس یه جوره من دیگه نمیارم چون شوهرم نمیخاد خودمم ۳۱ سالمه تا نیلا بزرگ بشه حداقل ۴ سالش بشه میشم ۳۵ که دیگه واقعا دیره بدن من جواب نمیده

منم همین که دخترم چند ساعت اذیتم نمیکنه به سرم میزنه دومی و بیارم

همه که مثل هم نیستن
زندگی ام مسابقه نیست که آی من اول بشم