چند وقتیه که تو خیابون راه میرم نگاه کسایی میکنم که دوتا بچه دارن!
حسی که ازشون گرفتم اینجوریه که:
کسایی که یه بچه نسبتا بزرگ دارن (۷-۸-۱۰ساله) و یه نوزاد بغلشونه خیلی عصبین یا ناراحتن یا خستن نمیدونم ولی قیافه ها درهمه! انگار حوصله اون بزرگه رو ندارن .بزرگه هم بمب انزژیه!
و کسایی که دوتا بچه همسن هم دارن یجورایی انگار خوشحالترن! مثلا میبینی دوتا بچه ۷-۱۰ساله دارن باهم از جلو میرن میگن میخندن و پدرمادر از پشت سرشون با همون حس ارامش و رضایت بیشتری از پشت سرشون میرن و انگاری تو فاز زنومرد بودن خودشونن!(منظورمو نمیدونم میتونم برسونم یا نه!)
حقیقتا من و خیلیا دوست داریم که دوتا بچه نزدیک هم داشته باشیم ولی واقعا از لحاظ روحی رو کنار بذاریم از لحاظ اقتصادی اصلااااا نمیتونیم ساپورت کنیم! گرونی وحشتناکه! تازه روز به روزم داره بدتر میشه از طرفیم صنعنت داره میخوابه! خیلی از کارخونه های بزرگ تعدیل نیرو دارن میکنن!!! اصلا خیلی بد اوضاعیه
ما که بزور از خرج این یدونه برمیایم و از طرفیم دوست نداریم تک باشه.
از لحاظ سنی هم وقت زیادی نداریم برای دومی . من خودم ماه دیگه ۳۱ سالم پر میشه 😬🤦🏻‍♀️(خودم باورم نمیشه😑😁)
خب الان تکلیف چیه؟ چیکار باید بکنیم با این جیب کوچیک و گرونی بزرگ؟🙄🤔

بیار عزیزم خدا بزرگه روزشو خدا میده

خودش گفته روزی هرکسی میده

بنظرم اگه از لحاظ روحی آمادگی شو نداری نیار هم خودت اذیت میشی هم اون طفلی
من که واقعا نمیتونم از لحاظ روحی خسته ام🥲🩷🌱

جدا از مسئله سن و گرونی
دوتا بچه واقعا دیگه کمک اطرافیان و ب شدت میطلبه...من الان برا اولی کمک ندارم شوهرم صب میره شب میا و پسرمم پرانرژی و بهانه گیر مامانمم چی بشه ی روز گردن بگیره البته خب حقم داره گردن گیرش ضعیف باش من خودم در مقابل پسرم کم میارم. ی جا برم و بذارم پیشش کلی تماس دارم ک کی میای زود بیا و غیره و جالب اینجاس همین مادر مدام میگه پس دومی و کی میاری😐ب نظر من سحتتر از مورد اول و دوم مورد سوم و نداشتن همین کمک بچه نیاز داره مادر براش وقت بزاره ب اندازه محبت کنه ن اینکه با دوتا بچه کوچیک ضعف اعصاب بگیره دیگه ن حوصله خودشو داشته باش ن بچه رو...منم دلم میخوا دومی رو بیارم ولی ب همه جوانب ک فکر میکنم میبینم واقعا شرایطش نیست مگه اینکه پیشامد باش😶

اصلا به بچه دوم فکر نمیکنم
از نظر مالی خداروشکر
وازنظر روحی دیگه نمیتونم خدا بهم توان بده مادر لایقی باشم دخترم رو درست تربیت کنم و همین یدونه رو برام نگه داره سالم سلامت
من بارداری حال روحی خوبی داشتم ولی بعد زایمان افسردگی شدید گرفتم بااینکه همسرم به شدت همراهم بود هنوزم این افسردگی ولم نکرده

مگراینکه خداخواسته حامله بشم…..

ببین بچه پشت سرهم از دور قشنگه.من الان یه پنج ساله دارم یه۱/۵ساله خیلی سخته واقعا.ازنظر روحی واعصاب واقعا نمیکشم.نمیدونم چرا همه میگفتن ازشش ماهگی به بعد راحت میشی باهم بازی میکنن ولی الان دوتایی روی سرمنن،الان که شبا طولانیه یعنی موقع خواب دقیقا مثه یه بمب ساعتی میشم که باکوچیکترین اذیتشون منفجر میشم.
غیر توان مالی شرایط یکی بادوتا خییییلی فرق می‌کنه.

منم خیلی دوست دارم بچه هام پشت سر هم باشن من اگ خدا بخاد دخترم ۲ سالش بشه میارم چون پشت سر هم سخته با فاصله زیاد سخت تره

دقیقا همینه اگر میخوای بچه بیاری باید پشت هم بیاری من خیلی اشتباه کردم
الان پسرم ۷ سالشه دخترم یک و نیم یعنی همه سختی هاش ب کنار کلاس آنلاین ها واقعا دلم میخواد بکشم خودمو دخترم جیغ میکشه اذیت میکنه گریه میکنه پسرم متوجه نمیشه اصلا یعنی پیر شدممممممممم

باید عصاب فولادی داشته باشی. و پوللل

من شیربه شیر دارم پاره پوره ام دیگه نمیکشم..باهم مریض شدن ۲۰روزه تب وسرفه دارن..اگر کمکی داری بیار جدای پول ومعیشت

هیچی عزیزم باید ب بزرگی خدا و قولش ک گفته‌ روزی هر بنده شو جدا میده اعتماد کنی☺️🌱

۵ سال اختلاف سنی خیلی خوبه حالا ۴ سال وقت داری

من دوتا دارم
پسرم از دخترم 4ونیم سال بزرگتره
فاصله سنی شون بینهایت خوبه

انقد همدیگه رو دوس دارن که حتی پسرم به خواهرش میگه دخترم. فک میکنه دختر خودشه

اوضاع مالیمون هم متوسطه. یعنی به احتیاجات می‌رسیم ولی اگه یه روز یکیشون پیانو بخواد قطعا نمیتونیم بخریم ولی میتونم دوتا گیتار برای دوتاشون بخرم😜

اما دوتا بچه داشتن خیلی سخته. و البته شیرینی ش هم دوبرابره

منم با شما موافقم از لحاظ مالی باید خیلی اوکی باش ولی واقعا جسمی و روحی خیلی واجب تر حوصله خیلی مهم
من نیز جمعه وارد ۳۲ میشم هههههه
ولی واقعا تا ۴ سال آینده شایدم بیشتر اصلا نمیخام همجوره خستم تو شهر غریب

من اگه خدا بخواد و ی سری مشکلات ژنتیکی بخیر بگذره دوس دارم چهارسالگی دخترم بعدی رو بیارم. البته ماهم سرهمین یکی پدرمون دراومدا😂ولی واقعا تک فرزندی رو دوس ندارم+اینکه درد زایمان باوجود اینکه سزارین بودم پیرم کرد واقعا

سلام حامد. پسرم 3سال و 4ماه
آرمین 18ماه هست واقعا خیلی خوشحالم که تو فاصله کم دو تا آوردم با هم هم بازی هستن
و البته باید اعصابی از فولاد و صبر و تحمل فرواون میخاد عزیزم
ولی من اصلا پشیمون نیستم خوشحال هم هستم

منم بچه دوم دوست دارم شوهرمم دوست داره ولی شرایط مالی اقتصادی اصلا نداریم

هر وقت دخترم ۹سالش شد ب بعدی فک میکنم هیچوقت این حماقت ک پشت هم باشن رو انجام نمیدن مادر پر از خشم و افسردگیه و هیچی براش نمیمونه قطعا بچه نرمالی هم نمیتونه بزرگ کنه

من دیگ عمرا بیارم

بیار خدایی که رزق این یکی رو میرسونه مطمئن باشید اگه وند تا شدند بهتر میرسونه

بزار دو سه سال دیگه بیار بجه ات از اب و گل دربیاد بعد در ارامش دومی رو هم انشالله بیار اره یکی اشتباه محضه فاصله زیاد هم خوب نیست

من تصمیمو گرفتم هر وقت تونستن بچه اولمو از پوشک بگیرم یکی دیگه میارم به امید خدا

برای دوتاشون پشت سر همی هستن فاصله 1 سال و نیم. واقعا داغون و خستم ،کلافه و عصبی ،اشتباه نکن ،واقعا دوتا پشت هم +اینه باید مخرجت دوبرابر بشه ،باید اعصاب و صبری از فولاد داشته باشی

من بین بچه هام حدودا نه سال فاصله هست ازیه نظر خوبه چون دخترم مستقله ولی خودم کم حوصله شدم انقدر فاصله خوب نبود دخترم ده سالشه پسرم شونزده ماهه خودمم سی و سه😁