۸ پاسخ

من از یکماهگی دخترم رفتم البته چهار روز در هفته و‌ روزی چهار ساعت، اگه خونه میموندم افسردگی میگرفتم درسته مادر شدیم ولی باید یه تایمی هم مختص خودمون باشیم,اینحوری ساعتی هم که پیشش هستم انرژیم بیشتره تا اینکه کلا باهاش سروکله بزنم و خسته بشم

من هر بار میخوام برم سرکار فکر آریا دیونم میکنه پشیمون میشم💔
مرخصی زایمان بودی؟
اگ خودت میتونی برو

من هفته ای سه روز میرم صبح تا ظهر
اوایلش دوری از بچه دیوانم میکرد یکسره فکرم پیشش بود ،الان هم همینطورم ولی خب عادی شده یه مقدار واسم،مامانم میاد خونمون لیا رو نگه می‌دارد قلقش دستش اومده خیالم راحته

من شاغلم دور کاری از تو‌خونه کارمو انجام میدم

بنظرم نرو من که تا دو سالگیش کنارش می مونم
دلم نمیاد
حالا ی روز برو میفهمی چی میگم

من شاغلم‌ خداروشکر کارم داخل خونس با گوشیم در آمدمم‌ دارم خداروشکر خیلی راضیم هم حواسم‌ به‌ پسرم هست هم خونه

به نظرم نرو گلم بچت چند تربیتی میشه دیگه به حرفت بزرگ بشه تره هم خورد نمیکنه

منکه تا دوسالگی نمی‌رم بعد اونم شاید باز دلم نیاد اخه هیچکس مادر نمیشه فکر اینکع از گل نازک تر بشنوه پشیمونم می‌کنه

سوال های مرتبط