سلام مامانا خسته نباشین خداقوت
از مامانای گهواره ازم خواستن تجربه ی عمل پسرمو به اشتراک بزارم
پسرم هایپوسپادیاس درجه ۳ داشت
با مشورت چند تا دکتر گذاشتیم پسرم سنش طوری باشه که یکسری چیزها رو درک کنه و گوش بده .
از یکماه قبل از عملش مدام در مورد فضای اتاق عمل و بیمارستان باهاش صحبت میکردم .
کتاب فرانکلین در بیمارستان خیلی کتاب خوب و مفیدی بود.
آنژیوکت، چست لید و... هم گرفتم براش و ی مدت باهاشون دکتر بازی میکردیم
ی روز قبل از عمل توی بیمارستان بستری شدیم
از ۱۲ شب نباید غذا می‌خورد و عملش قرار بود صبح باشه ولی ساعت ۲ ظهر شد
و چون سرم قندی می‌گرفت برای همین قندش نیافتاد و اینکه کلا پسرم خیلی اهل غذا نیست برای همین اصلا نگفت گشنه یا تشنه هستم
عملش ۲ ساعت طول کشید بعدش آوردنش بخش تا ۲ ساعت خواب بود بعد که بیدار شد و درد داشت به پرستارش که گفتم براش مسکن زدن و با اصرار خودم بیشتر از مقدار که دکتر نوشته بود زدن
فرداش مرخص شدیم پسرم فولی داشت باید ۱۰ روز مراقبش بودیم قسمت سخت ماجرا همین مراقبت از فولی بود .شب ها تا ساعت ۴ من بیدار بودم‌ مراقب بودم روش نخوابه یا فولی رو نکشه بعدشم همسرم مراقبش بود. آنتی بیوتیک هاش رو سر وقت داذم و اینکه هر روز با شامپو بچه و صابون شستشو اش می‌دادیم مایعات خیلی بهش می‌دادیم مدام شربت و آبمیوه و آب بهش می‌دادیم تا دفع ادرار زیاد باشه که عفونت نکنه بعد از ۱۰ روز هم دکتر چک کرد فولی رو بیرون آوردیم .
حالا شکر خدا خوبه ولی بازم مراقبت داره و امیدورام عوارض نده و نیاز به عمل دوم نباشه..
دکتر جراح هم دکتر فروغی بودن که اخلاق و رفتارش واقعآ عالی بود

خسته‌ نباشید فرناز جان. امید که پسر نازنینتون همیشه تندرست و شاد باشه.

پسر من عمل کرد دوسال و دوماه هم از عملش گذشته

ان شالله ک همیشه صحیح و سالم باشه و دیگه نیاز به عمل و این چیزا نداشته باشه

انشالله که نیازی به عمل مجدد نداره، واقعا شرایط سختی رو گشت سر گذاشتی

هایپوسپادیاس چیه؟؟

پسر منم هست هنوز عمل نکردیم