۱۵۱-غذای دردونه۵
صندلی غذاش یکم دنگ و فنگ داره، هرسری شستن سینیش سخته و خود صندلی هم کثیف میشه تمیزکردنش زمانبره.کلا هم که خیلی پرت میکنه غذا رو تو خونه.
امروز همسرم گفت بشینونش رو زمین رو پارچه، خودتم راحت تری.کثیف شدن و تمیزکردنم نداره. ولی اصلا حرفشو قبول ندارم.
چون اولا بحث روتین سازی و شرطی شدن بچه خیلی مهمه. بچه وقتی فقط تو صندلی غذا، غذابخوره شرطی میشه که وقتی اینجا نشستم فقط غذا میخورم. بعدا هم سر میز نشستنش راحت تره.
نکته دومش اینکه الان بچه ها نمیتونن راه برن، چند وقت دیگه مگه حریفشون‌میشیم؟ باید عین بعضی مامانها قاشق به دست دنبالش بدوم دور خونه‌. صندلی غذا بچه رو ثابت نگه میداره.
یه نکته مهم تو تربیت بچه، مفهوم نظم هست. نه به معنی مرتب بودن، به معنی اینکه هر چیزی سر وقت خودش.اینو باید الان به بچه فهموند. تو صندلی غذا ‌‌که بشینه نمیتونه بدو بدو کنه، نمیتونه مای تلویزیونباشه، نمیتونه کار دیگه بکنه. وقت غذا فقط غذا، وقت بازی فقط بازی، وقت خواب فقط خواب.
اینو اگه بتونین از همین سن بهش یاد بدین، کار فوق العاده ای کردین. بعدا خودتون راحت ترین.
امیدوارم جواب سوالت رو داده باشم مامان خانوم😊

۸ پاسخ

من غذا رو با صندلی براش شروع کردم، اما الان نمیشینه، دوس داره موقع خوردن بازیگوشی کنه، حریف بچه ها نمیشه شد و اصول همیشه جوابگو نیستن و درست در نمیان

منم فقط تو صندلي بهش ميدم اما صندليش بلنده نميشه جايي ميريم ببرمش نميدونم براى مهموني ك ميريم چيكار كنم. فك كنم بايد يكي ديگه بگيرم پرتابل🫠

پس چرا تایپیکهای شما برا من تو صفحه اصلیم نمیاد؟🥲

گلم شما سرویس غذا خوری چی گرفتی ؟
گفتی ت‌ همون سینی صندلی غذا رو میریزی؟میشه؟🤔

پری اسپون گرفتی عزیزم ؟
و این که اب رو با چه لیوانی یادش دادی نی دار یا معمولی یا لیوان آموزشی ؟

عزیرم کاش راجب غذاهایی که باهاش شروع کردی هم توضیح میدادی...من صندلی خریدم ولی نمیتونم واسه خرید دوره کمکی بی ال دبلیو هزینه کنم ،،🥺
خیلی استرس دارم واسه شروع اصلا نمیدونم باید چی بدم

یه سوال میشه بجای ارد برنج ک خاصیت نداره از اردگندم سنگک ک سبوس داره استفاده کرد

نظرت روی صندلی پرتابل چیه عزیزم

سوال های مرتبط

مامان دردونه مامان دردونه ۷ ماهگی
۱۵۰- غذای دردونه۴
برای غذاخوردن بچم روتین داره. میشینه تو صندلی غذاش، پیشبند میبنده، یه کاسه آب میذارم جلوش دست بزنه توش. هم دستاش تمیز بشه هم بازی کنه و خوشش بیاد، هم حس هاش تحریک بشه.
بعدش غذا رو میریزم روی سینی غذاش تا با دست بخوره. خودم در کنارش با قاشق کمکش میدم ولی تلاشم این نیست که بخوره.
جدیدا خودش قاشق رو میگیره دستش میکنه دهنش ولی نمیتونه قاشق رو پر کنه. من‌پر میکنم بهش میدم. هدجی هم با دست بشه خورد که با دست میخوره.
اصلا هم ادا و شکلک و شعر و این کارا رو نداریم موقع غذا. یه چیز کاملا عادیه. قربون صدقه و هواپیما اومدم نداریم.( با اینکه دلم میخواد بخورمش و همیشه یواشکی فیلم میگیریم ازش) ولی من‌غذای خودمو میخورم اونم همینطور. خوردی برای خودت خوردی، نخوردی هم خودت ضرر کردی. شده چیزی رو نخوره ولی اصلا به روی خودم نمیارم یا نمیشینم بگم وای اینو دوست نداره اینو نمیخوره، درسته حرف نمیزنه ولی بنظرم متوجه این مفاهیم میشه. دوست ندارم فکر کنه اجازه داره به خاطر خوشش نیومدن چیزی رو نخوره.
مدام هم تمیزش نمیکنم. هم خودش هم لباسش هم صندلش هم فرش خونه ام‌گند میخوره. ولی برام مهم نیست. اصلنم تمیزش نمیکنم. مهم روند رو به رشدش هست. مثلا امروز یه کاسه کلم بروکلی آبپز رو گذاشتم جلوش و همه رو خورد. فرش و لباس و دهنش رو میشه شست، ولی نمیشه زمان رو به عقب برد که غذاخوردنش رو درست کرد.
غذاهاشم فقط یکی دو هفته میکس بود، بعدش دیگه فقط له میکنم. جویدن رو یاد گرفته، قورت دادنم همینطور،عوق زدنشم تقریبا از بین رفته.
در مورد اهمیت صندلی غذا هم پست بعدی میگم.
مامان گیس گلابتون مامان گیس گلابتون ۱۰ ماهگی
من اصولا تو زمینه بچه داری چون تجربه زیادی ندارم هر کاری میخوام بکنم قبلش مطالعه میکنم، بعد مشورت میکنم ، بعد کسی توصیه ای میکنه که به نظرم جالب بیاد امتحانش میکنم..
بچمم سعی میکنم با اصول درست که هم واسه خودش هم واسه پدرمادرش بهتره بزرگ کنم نه فقط با دلسوزی، واقعا اعتقادم اینه که بعضی چیزا ظلمه در حق بچه و دلسوزی نیست
اینکه اتاق بچت رو سر وقتش جدا نکنی دلسوزی نیست چون بارها دیدم پدر مادرایی که سر وقتش جدا نکردن و بعدش دیگه موفق نشدن، دیدم بچه ۶،۷ ساله هنوز تو تخت پدر مادرش میخوابه
اینکه بچه رو شب به موقع نخوابونی و خوب خوابیدن رو یادش ندی ظلم تو حق بچته، چون دیدم بچه ای که ۱۲،۱ شب واسه خوابیدن مقاومت میکنه و از خستگی گریه میکنه ولی نمیخوابه..
اینکه میری رستوران واسه بچت غذا میگیری، چشش میخوره به غذای یکی دیگه گریه میکنی اونو میخواد بدو بدو‌میری واسش اون یکی رو میگیری دلسوزی نیست، ظلمه تو حق بچت چون بهش یاد نمیدی نمیتونه هر وقت هر چی میخواد باشه
دلسوزی کردن این نیست که بچه هر جی بخواد همون کار رو بکنی، دلسوزی اینه که بچت رو درست تربیت کنی، یاد بگیره درست و سر وقت بخوره، درست و سروقت بخوابه، یاد بگیره خودش با خودش وقت بگذرونه و بازی کنه..
من تا دلتون بخواد بچه لوس و بدخواب و بد قلق دیدم هر وقتم حرفی زدم گفتن بزار بچه دارشی خودت میفهمی.. ولی هنوزم نظرم عوض نشده، دوست ندارم یه بچه بد قلق و لوس و بدخواب و وابسته تربیت کنم
پس فکر نکنید اگه مادری جای بچش رو جدا میکنه یا شیر شبش رو قطع میکنه دلسوز نیست و بیرحمه، نه عزیزم ما نظراتمون در مورد بچه داری منفاوته فقط همین! ش