سلام مامانا یه مشکلی داشتم میخواستم ببینم شما هم باهاش درگیر بودین یا نه اگه اره بهم راه حل بدین چون واقعا دیگه برام سخت شده
الان پسر من ده ماه و نیمشه
از پیشش بلند میشم شروع میکنه به گریه کردن کلا باید پیشش بشینم تا من از جام جُم میخورمم سریع شروع میکنه به گریه به غیر از موقع هایی که خوابه یا پیش کسی هس من نمیتونم هیچ کاری بکنم همش باید زیر بغلم باشه و کارامو بکنم واقعا از کت کول افتادم خسته شدم
هیج موقع هم تنهاش نذاشتم که بگن ترسیده شده

پسر منم همینطوره .
میچسبه به پام‌ میگه بغلم کن .
گاهی بازی می‌کنه و سرگرم میشه اما بیشتر وقتها باید کنارش باشم
بعضی وقتها در حد یک غذای سریع هم درست کنم میبینی بیقرار میشه .
دیگه یک مرحله از رشدشون هست باید صبوری کرد تا سپری بشه

دختر منم اینطوری شده ولی جالبه سرکار میرم مادر شوهرم میاد خونمون یا پیش عمش می‌زارم اصلا از رفتن من ناراحتی نمیکنه اما وقتی خونه ام بهم میچسبه، اگر اضطراب جداییه پس چرا وقتی میرم سرکار مشکلی نداره؟؟

پسرمنم همینه

دخترمنم همینه😫😫😫😫

اره دختر منم الان اینطوریه

بحث ترس نیست. بچه ها تو این سن اضطراب جدایی دارن. فکر میکنه مادرش جلو چشمش نیست یعنی اونو تنها گذاشته رفته دیگه هم نمیاد. معمولا از ۶ماهگی شروع میشه تا ۱۸ماهگی شاید تا ۳ سالکی هم طول بکشه. وقتی گریه میکنه از کارت بزن فقط به بچت برس. کار همیشه هست. ولی اگه از لحاظ عاطفی به بچت نرسی بچه آسیب می‌بینه. فقط باید صبوری کرد

سلام عزیزم پسر منم ده ماهشه همینه چون الان اوج اضطراب جداییشونه منم به هیچ کاری نمیرسم دقیقا دو تا کتفم و دستم داغونه از بس میاد بغلم میکنه بهم میچسبه

خیلی طبیعیه چون بیشتر وقتشو باشما میگذرونه و بهتون وابستس
دختر منم همینطوره اما من اگر بخوام برم کاری روانجام بدم بهش میگم مثلا میگم میخوام برم غذا درست کنم با خودم میبرمش و با یه چیزی سرشو گرم میکنم