۱۰ پاسخ

پسر من وقتی باباش نباشه یا خسته باشه و کم باهاش بازی کنه میچسبه به من و اصلا آروم و قرار نداره ولی خب باباش چون بیشتر وقتا براش وقت میذاره و باهاش بازی میکنه بیشتر میره سمت باباش تایمایی هم که باباش سرکاره برا خودش بازی میکنه یا اگه بخواد بیاد سمتم و بهونه بگیره در کابینت قابلمه هارو باز میکنم میره با همونا بازی میکنه میریزه بیرون سرگرم میشه،در کل تا میاد بچسبه بهم سعی میکنم با هرچی که میشه سرگرمش کنم

اقتضای سنشه عزیزم هروقت میخواد بغلش کنی ازش دریغ نکن ده سال دیگه کسی یادش نیست این روزا خونمون تمیز بوده یا غذا چی خوردیم اما تک تک لحظه ها و رفتارهامون تو روان بچمون اثر میذاره

فک کنم از ۸ ماه تا ۱۰ ماه اوجشه تا ۲ سالگی کم میشه

بچه منم همینه

بچه منم همینجور هس ولی شبا که باباش و یا بابای خودم و داداشام میان دیگه میره پیش اونا سعی کن عادتش بدی بغل همه بره من شوهرم دوستی رو بهش یاد داده هرکی رو بوس میکنیم اونم میدونه دوسته میره بغلش

بچه اول همیشه همین جوری بوده و هست،ولی بچه دوم اینجوری نیست خیلی مستقل و تنهایی بازی میکنن،

تو این سن طبیعیه
پسر منم همش دنبالم میاد
تو آشپزخونه میچسبه به شلوارم
یا از جام بلند میشم گریه میکنه که جایی نروبغلش که بکنم حالش خوبه ساکته ولی بزارم زمین گریه میکنه

دکتر میگه تا ۱۸ ماهگی طول میکشه 🤕😬

تو این وابستگی بچها زیاده طبیعیه دیگ باید بسازیم😂منم دخترم همش دنبالمه جدیدا هم همش تواشپرخونه دنبالمه سرشم توکابینتاس😂😂

دختر منم همینه دیگه نمیدونم چیکارش کنم همه کار و زندگیم میمونه انقد پیششم

بچه منم همینطوره ، بهش میگن اضطراب جدایی

سوال های مرتبط