چند هفته هست سونوگرافی نرفتم تا ۱۸هفته باید بمونم ولی همش فکرم درگیره وای بچم سالمه؟الان حالش خوبه!یعنی میمونه برام🥺خدایا چرااا انقدر استرس میگیرم 😔شماهم این حسارو دارید؟؟؟؟

فکر میکنم این نگرانی هارو همگی به نوعی داریم تجربه می‌کنیم و واقعا گاهی اوقات سخت و طاقت فرسا میشه،اما چاره ای نیست و انگاری یه بخش قابل توجهی از دوران بارداریه،به نظرم بهتره همه چیز رو بسپاریم به خدا و به بزرگی و مهربونیش ایمان داشته باشیم،انشاالله که همه ی مامانای باردار به سلامتی این ۹ ماه رو پشت سر بذاریم و بچه هامون رو بغل بگیریم ❤️
فَاللّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ هُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ

من همین حس و داشتم تا امروز بعد دیدم استرسم فقط به خودم و جنین آسیب میرسونه ب خودم قول دادم توکل کنم بخدا و همه چیو ب خودش بسپرم، اگه برام نگهش داشت دمش گرم اگر نه لابو مصلحتی درش بوده و چیزیو بزور از خدا نمیخوام هر چه پیش آید خوش آید

طبیعیه.انشالله تکوناش شروع بشه خودش اعلام میکنه که خوبه ولی خب ۳ماه دوم بچه جاش سفت شده،نگران نباشید

نگران نباشیدعزیزانم♥️

نگرانی و استرس خیلی بیشتر ضرر داره
خدایی که خودش داده خودشم حواسش به آفریده اش هست

منمممم😪

منم اینجورم

نگران نباش عزیزم

من یکی فکر کنم آخرش کارم به دیونه خونه بیفته با افکار بیخودم😂

تا آخر ۹ماه همه این حسارو داریم،نگرانی و اضطراب

آنتی همه چی خوب باشه
بقیه اوکیه