کاش میشد زندگیمون بعد اینکه بچه به دنیا اومد انقد سخت نمیشد انقد غریب نمیشد تا ماام باخیال راحت از زندگی و بچه داری لذت میبردیم

دقیقا
من خیلی دلم به حال خودم میسوزه
خیلی زندگیم بعد بچم کن فیکون شد با اینکه از مامانم دور نیستم ولی همش عذاب وجدان دارم بچمو جای اونا بزارم هم از اینکه اونا اذیت میشن و هم از اینکه بچم اذیت بشه میترسم
دنیا برام خیلی تنگ و تاریک شده خیلی محدود شدم نمیخوام خودخواهی کنم و طوری رفتار کنم که خدای نکرده بچم اذیت بشه

خداکنه دلتون خوش باشه تو زندگی تون حالا،منکه هیچ

بقیه ش هم بماند تا ناشکری نشه

خودم درکل بچه های خواهرام رو نگه میدوشتم تا به کاراشون برسن متاسفانه اونا به حق من نیستن

من خودم درمیشم بچم مریض میشه نمیشم توخونه مریض میشه ،کارا شخصیم که همه موندن یه بازار نمیتونم برم بچمم جاکسی نمیمونه غریبی میکنه شوهرمم بچه داری نمیکنه میترسه شیر خشک بده بهش

اره کلا فرق میکنی وقتی بچه میاد