مینویسم بلکه درس عبرتی شد برای کسی که میخونه و اینکه شاید کمی اروم شدم

هرچند هیچ جوره دلم اروم نمیشه
توی بارداری همش استرس وزنش رو داشتم چون خودم جثه کوچیکی داشتم میگفتم بچم ضعیف نباشه مخصوصا ک ۷ ماهگی دیابت هم گرفتم و کلی ممنوعیت داشتم

ولی خداروشکر خوب بود وزنش نزدیک ۳ بود
همه چیز خوب بود اروم بود نگران اینکه شیر نداشتم نبودم چون شنیده بودم به مرور زیاد میشه تا اینکه سر ۱۵ روزگی این ویروس لعنتی از کجا سرو‌کلش پیدا شد و پسر من مبتلا شد و درنهایت بخاطر سرفه های وحشتناکی که داشت ۱۷ روزگی تا ۲۲ روزگی بستری شد و اون یه هفته خوب شیر نخورد و اینقدر من حرص و جوش خوردم که از همون موقع نه دیگه شیرم خوب شد و نه پسرم خوب وزن گرفت
بهش روزی دو سه بار کمکی میدادم خوب بود تا اینکه طی یه عملیات واقعا ناشیانه تصمیم گرفتم شیرخشکش عوض کنم

من سر خود واسه پسزم اپتامیل دادم بعد ۱ ماه بردم متخصص کودکان گفتم آقای دکتر شیرشو عوص کنم یا نه کفت نه تا وقتی علائم بدی نشون نده اصلا عوض نکن اتفاقا برا بچه خوب بوده گفت حالا مهم نیس،با حرف کی بهش اینو دادی هر کی گفته دستش درد نکنه اما دیگ عوض نکن

من همین امشب شیر خشک کمکیش و عوض کردم و الان دارم میدم بخوره😐😐

اصلا عذاب وجدان نگیر که شبرخشک میخوره.
منم به بچم شیرخشک میدم.
مهم اینه حال بچه خوب باشه و سالم باشه. شیرش،مهم نیس.
اینا رو میگم چون اولا خیلی ناراحت بودم که چرا بچم سینه رو قبول نمیکنه. اللن دیگه فهمیدم مهم اینه بچه حال روحی و جسمیش خوب باشه.
شیرخشک ایرادی نداره زهر که نیس

من میخواستم شیر خشکش رو عوض کنم حالا ترسیدم

خب عزیزم ادامه

عوض کردن همانا و اذیت شدن پسرم همانا و شروع حساسیت به پروتیین گاوی همانا

و البته شروع رفلاکس

و ماه سوم وزن نگرفت خیلی ناراحتم خیییلی

یه جورایی دارم دق میکنم