مامان اولیا شمام حس من و دارین
اول از اینکه خدا بزرگه و امیدوارم صحیح و سالم بغل بگیرمش و خوش قدم و پر روزی باشه
ولی از یه طرفم با خودم میگم من یعنی دارم بچه دار میشم
میتونم از عهدش بربیام و... خیلی فکر ب سرم میزنه

آخ که منم همینم🥹
همش ذهنم مشغول و درگیره که خدایا واقعا من از پسش برمیام یا نه؟خدایا میتونم براش مادر خوب و شایسته ای باشم یا نه🥲
خدا خودش به هممون کمک کنه ان شاءالله

ارره منم همینطور همش میترسم نتونم خوب بچه داری بکنم ☹️

دقیقا
همیشه از بعدش میترسم،حس میکنم از پسش برنیام و دلم برای زندگی دونفرمون تنگ میشه😢

آره عزیزم طبیعیه،یه روز خوشحالترینییی یه روز همش تو فکری،حسو حالت بده فکر میکنی از پسش برنمیای،اینا همه تاثیرات هورمونه،من سریع خودمو سرگرم‌میکنم که فکر نکنم به اینچیزا

آره منم😂 با خودم میگم تا کی خونه مامانم بمونم😂 یعنی باید بچه رو بردارم بیام خونه خودم؟🫤

منم🥲همش میگم یاخدا از مسئولیتش چجوری بربیام

اره منم. خیلی فکر میکنم به این که اگه چیزیش بسه خدایی نکرده من چیکار کنم دوسندارم حتی یه خار تو دستش بره از حالا🥺