۹ پاسخ

من اگر خونه داشتم و پول زیااااد حتما با بچم مستقل زندگی میکردم. این که خونه کرایه و پول کم اصلا نمیشه کم میاری تو زندگی

اها عزیزم پس شرایط سختی داری که به فکر طلاق هستی
والا منم عمه ام از شوهرش طلاق گرفت بجای مهریه حضانت پسرش رو گرفت بنظرم بچه خودش تصمیم میگیره که پیش پدر باشه یا مادر تو هم وقتی بچت پیش خودت باشع مطمئنن نمیتونه بااونا باشه

اگ شوهرت ذست بزن داره مدرک جور کن از کتک زدنش از خرجی ندادنش از همه چی و با وکیل اقدام کن اینجوری کلا حضانت رو‌میگیری و بعد ۷ سالم هیچ غلطی نمیتونه بکنه

اگه خانوادت پشتت هستن این زندگی نکبتیو‌تموم کن من خودم با وجود دخترم جدا شدم با دخترم تو اتاق ۲۳متری مامانمینا زندگی کردم شدیدا هم راضی بودم و بهش فکر میکنم میگم چقدر کار باعقلی کردم که دخترم و تو اون زندگی پر از سم بزرگ نکردم

بی نهایت سخت هست ولی شدنیه و بیشتر سختیش اینه که هم باید پدر باشی هم مادر

من خواهرشوهرم دخترش ۱سالش بود جدا شد طبقه پایین خونه مادرشوهرم زندگی میکنه سخت که هست اما به قول خودش ارامش دارع الان بچش کلاس اوله چون سرکار میرع زیاد نمیرسه که به درس مشق بچه برسه جاریم کمکش میکنه

چرا از همسرت جدا بشی یعنی طلاق بگیری؟

خیلی خوبه که داری تحقیق میکنی حتما باید ازتجربه های اونایی که این مسیر رو رفتن استفاده کنی .جدا از بحث مالی ،بزرگ کردن بچه بع تنهایی چه مادر تنها چه پدر تنها خیلی سخته. برای بچه کمبوده و برای مادر یا پدر هم همینطور. عجله نکن با مشاور حتما مشورت کن

از کی جدا بشید؟

سوال های مرتبط