۵ پاسخ

بعدشم بچه قرارنیست ازمابترسه وحساب ببره توپناهگاه وتکیه گاه امنش هستی یعنی چی نمیترسه!!!

عزیزم وقتایی که چیزخطرناکی میخادحواسشوپرت کن به سمت یه چیزبی خطروبده دستش اونو.راجع به غذاخوردن هم بایدبه بچه جداغذابدی یاقبل از خودتون یابعدش.اگه میخادخودش بخوره به زیراندازبنداززیرپاش وبزاربخوره وبریزه تواون حین وبین خودت هم بزاردهنش که کم نخورده باشه.مثلامن خودم دوتازیراندازدارم یکیشووقت ناهاریکشووقت شام کثیف میکنه دوتاشوشب خودم یاشوهرم میندازیم روبندومیشوریم هرشب.جوری سبکه که همه جاهم میتونیم ببریم.بچه تواین سن متوجه چیزی نیست که شمابخوای بهش دستوربدی یابزنیش اون کاری که خودش دوس داره انجام میده با داد وکتک همه چی بدترمیشه ولجبازترمیشن فقط.الان وقت تربیت نیست تادوسالگی وقت توجه کردن بهش ودرآغوش گرفتن هست فقط

چیز خطرناک رو حتی با جیغ و گریه هم نده دستش چون ما مادریم و قانون رو تعیین میکنیم ..‌یه مدت که کوتاه نیای یاد میگیره که هم با گریه نمیتونه کارشو پیش ببره هم اگه شما گفتی چیزی خطرناکه یا کاری رو انجام نده به حرفت گوش میده
توی مهمونی هم من سعی میکنم بهانه خرابکاری دستش ندم...مثلا شامشو زودتر یا دیرتر از بقیه میدم و وقتی سفره پهنه خودمم می‌شینم و سر پسرمو با چیزی گرم میکنم که به وسایل دست نزنه

مامان عزیز مسیح و همه هم سن و سال های اون
همشون همین اخلاق دارند
لطف کنید باهاش بدرفتاری نکنید
هنوز به سنی نرسیده که درک کنه که باید به حرفت گوش کنه
هنوز در حال یادگیری هس
بعد از دوسالگی شروع می‌کنه به عمل کردن ...
فقط باید ما مامانا در این سن
هواسمون به این باشه که براشون خدایی نکرده اتفاق بدی نیوفته ...

عزیزم اینا همه ای که گفتی کار بچه اس از بچه انتظار دیگه نیست ولی خب مثلاً با جایگزین کردن چیز دیگه یا صبر و حوصله همه چیز درست میشه و اینکه زدن و ترسیدن بچه از شما کار درست نیست فقط باید در برابر کار های بچه صبر داشته باشی .
تو مهمونی یا هر جایی که بچه یه کاری بکنه که باب میل مون نیست یا خارج از ادب باشه مثل همین با دست غذا خوردن اصلا سخت نگیر بچه ای و هیچکس ازش انتشاری ندارع . البته همه اینا طرز فکر خودمه شاید هم اشتباهه ولی من این مدلی خیلی با بچه خودم اوکی شدم تو همه چیز ها

سوال های مرتبط