ی مدته کار شوهرم زیاده خیلی کم میاد خونه منم شاغلم دیگه نمیرسم به زندگی قبلا که شوهرم کمک میکرد بهتر بود میخوام برم استعفا بدم ولی دودلم
کادر بیمارستانم رسمیم ۹ سالم سابقه کار دارم

پشیمون میشی اگه استعفا بدی ....

پشیمون میشی، دو روز دیع بچه هات بزرگ میشن تو میمونی و بی پولی و اینکه الان شاغلی احترامتم بیشتره پیش شوهرت و خانوادش

بخداااا پشیمون میشی ،نکن این کارو

دیگه سختیش تا اینجا بود بچه بزرگ شدن میرن مهد توام راحت ب کارت می‌رسی حیفه تو خونه حوصله ات سر می‌ره

بشدت درکت میکنم .... امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیری

من اگه شغل داشتم و دستم توجیب خودم بودو نه سال بیمه به فکر استعفانبودم اصلا. بچه ها دوسال و رد کردن دیگه نباید خیلی اذیتت کنن بهتره با حرفات بهشون بفهمونی میری سرکاروبرمیگردی اینجوری اضطراب جدایی هم نمیگیرن با حرفاولحن کودکانه توضیح بده که چن ساعتی پیششون نیستی

اشتباه میکنی حیف ۹ سال بچه هاتون مهد نمیمونن؟

عزیزم میشه شخصی رو چک کنی

اگ‌شوهرت ساپورت مالی میکنه استعفا بده
حضور مادر تو سالهای اول زندگی نقش مهمی داره

افرادی که شاغلن کاملا متوجه حالت میشن مسئولیت کاریت بعد توخونه آشپزی،خانه داری ،بچه داری واقعا از پا آدم در میاد،اما کسایی که جویای کارهستن بهت میگن کارتوول نکن تصمیم نهایی خودت باید بگیری منم ۱۵ سال کارکردم همیشه درآمد داشتم ولی دیگه بوسیدم کنارگداشتم

حیفه.تحمل کن.دستت تو جیبت.بخدا پشیمون میشی

یه مدت مرخصی بگیر
اصلا استعفا نده که بعدا افسردگی میگیری بابتش

منم پسرم دو سالش و باردارم کمکی ندارم تنهام خیلی خسته و دست تنهام سرکارم میرم بیمارستانم ۹سال منم سابقه دارم دو دلم موندم چکار کنم

باز بری پیش مشاور بهتره، چون اگه ی تصمیم اشتباه بگیری دلت میسوزه که کاش میرفتم پیش مشاور

خب گلم ادم ماشین نیست که ۲۴ ساعته کار کنه خدا بهت ۱۲۰ عمر بده مگه چقدر میخوایم زندگی کنیم که همش مشغول کارباشیم یکم زندگی کنیم برای خودمون

ن استعفا نده یه کمکی بگیر گاهی کمکت کنه حیفه بخدا اخرش میمونی تو‌خونه پشیمون میشی

حیفه عزیزم ادامه بده.بچه هم بزرگ میشه

عزیزم برای مادرایی که بچه دوقلو دارن اولویت بچه هست الان بچه به حضور مادر خیلی نیاز داره منم کارمو بوسیدم کنار گذاشتم دیگه هرفردی براساس شرایط زندگیش تصمیم میگیره ،اگر حامی داشتی میتونستی بچه هارو بزاری خوبه ولی تنها سخته بعدکاربیای خونه تازه کارخونت شروع میشه مگه ادم چقدرتوان داره بعد چندسال فرسوده میشی

منم کادر درمان هستم ولی به خاطر بچه هام استعفا دادم، مجبور بودم اگه یکی بود دلسوز بود برا بچه هام که بخواست نگهشون داره کارمو ادامه میدادم،،،، البته مهدم داره بیمارستان ولی چون خود تهرانم قبول نمیکنن مهد باید اطراف تهران باشی مثل ورامین یا اسلامشهر، ولی مجبور شدم استعفا بدم

کارتو ول نکن بجاش در هفته یکی دوروز کمکی بگیر به خونه و زندگیت برسه بچه هاتم مهدی جایی میتونی بزاری
کارت حیفه روزای سخت میگذره اونوقته که پشیمون میشی

بچها و کجا میذاری؟استعفا ندیاااا.

نهههههه کارت ولنکن ی کمکی بگیر مثلا مامانی خواهری ی مقدارم بهشون هزینه بده

بهیچ عنوان از کارت استعفا نده
یکم زمان بده
راه حل دیگه ای فکر کن
ولی شغلتو از دست نده
برای زن شغلش خیلی مهمه
فردا میای زندگیتو درست کنی استعفا میدی
افسردگی از دست دادن کار میگیری
دوباره زندگیت به چالش کشیده میشی

بیمه داری؟

سابقه کارت بالاس حیفه ولش کنی

به نظرم با اون تصمیمات که میخواستی بری شهرستان خیلی بهتره
ما هم برای کار اومدیم تبریز ولی متاسفانه شرایط باهامون یار نشد.....
شغل دولتی هستیم ، تصمیم گرفتیم همسرم دو سال بعد قرار دادش تموم میشه تمدید نکنه و برگردیم شهر خودمون ، اینجوری باز خانواده ها با بچه دوقلو کمکمون هستن ، خیلی خیلی اذیت میشیم

ن بابا نریا . ی شیفت برو و بقیشو ب خودتو بچها برس حیفه کارته

حیف کارت.