۱۱ پاسخ

شما فعلا تشک بچه رو از خودتون جدا کنید عزیزم ، بعد به فکر جدا کردن اتاقش بشید
حتما بچه رو با فاصله از خودتون بخوابونید

من الان جدا کردم اتاق پسرما اول رو تختش میخوابوندمش ولی خودم پاین تختش میخوابیدم ک به تختش عادت کنه خودمم پیشش باشم نترسه خوب که به تختش عادت کرد رفتم تو اتاق خودمون خوابیدم بنظرم خیلی سخته از نظر روحی ادم دلش نمیاد من خیلی اذیت میشم ولی خب از یه طرف دیگ الان بهتره هرچی بزرگتر شه بیشتر جدایی و استرس و اضطرابا متوجه میشه و خب قطعا بیشترم اذیت میشه

ما از اولم با پسرم تو یه تشک نخوابیدیم .ما رو تخت خودمون بودیم اون رو تخت کنار مادر .الانم که بزرگتر شده زیر تختمون براش تشک میندازم اونجا میخوابه ولی فعلا تا شیر شبشو قطع نکنم نمیتونم اتاقشو جدا کنم چون شبا خیلی بیدار میشه

از دوسالگی

منکه اصلا به این قضیه اعتقاد ندارم به نظرم بچه ارامش میخواد من خودم یادمه بچه که بودم همش کنار مامان بابام ارامش داشتم پسر بزرگمو ۷. ۸ سالگی جدا کردم تا قبلش اصلا خودمم خوابم نمیبرد بدون اون این حرفا به نظرم مال غربیاست بچه ارامش میخواد

عجب این چ فازیه بچه هنوز نمیفهمه میخان تنها بزارنش بزار لاقل ۳ سال بشه بعد.من پسرم پیشم نباشه نمیخوابم اون که هنوز نمیفهمه تا بخاد یاد بگیره این چیزارو

عجله نکنید اصلا ،سه چهار سالگی وقتی خودش آمادگی داشته باشه

ما تخت هامون رو تو یه اتاق گذاشتیم بچم از اول تو تخت خودش خوابید ماهم جدا تو تختمون.دلم نیمد اتاقمون رو هم جدا کنیم بچم نصفه شب بیدار میشه میترسه اخه چه کاریه

من تازه شروع کردم ولی خیلی سخته کم کم باید فاصله ایجاد کنی تا هفته پیش هم رو یه تشک رو زمین میخابیدیم الان یه هفته است اون رو زمین ما روی تخت میخابیم

بزابخابه بابامن ک دلم نمیادخابم نمیبره بدون دخترم

هروقت ک خودش امادگی روحیشو داره
اگ وابستگی نداره
اوکیه جدا کن دیگ

سوال های مرتبط