وای خدایا چی میشد بچه ی منم عین بچه های مردم ساکت و آروم بود نه خودش اذیت بود نه به من این همه فشار و استرس میداد دااااااائم شب و روز یا چسبیده به من یا گریه و زاری و خودزنی میکنه یا غذا نمیخوره یا نمیخوابه چرا اینجوریه همش گریه و داد و فریاد بخدا خسته شدم بدنم دیگه نمیکشه چرا این همه اذیت میده به من😭

حتما بچه ی چیزش هست
حتما که نیازی داره ولی برآورده نمیکنی میچسبه بهت
حتما که هر خلق و خویی داشته باشه در درجه اول از ژن و خون خودت بود
حتماً که اون ۹ ماه بارداری بی تاثیر نبوده
پس نگو کاشکی بچه منم مثل بقیه بچه ها ساکت بود آروم بود🙄
چ جوری دلتون میاد این حرفا رو بزنین 😐
اصلاااا
یعنی اصلاناااا
درکتون نمیکنم

دختر منم همینجوری

ببر مهمونی با بچه های بقیه بازی کنه بازی نقش مهمی تو بچه ها هست یا بزار چندساعتی خونه مامانت یا خواهرت ازت دور باشه ببین حال و روحیش چطور میشه فکر میکنم ازبس بهت وابسته هست میچسبه بهت اذیت می‌کنه بهشم شربت سیموسد بخر بده تا آروم باشه

بچه ارومم داریم مگه

باهاش بازی میکنی؟

منم همش همینو میگم برا بچه اولم😑

دختر منم همینه
نمیذاره از کوچولو بودنش لذت ببرم
اصن آرزوی اینکه بیاد آروم تو بغلمم از من گرفت
بچه های مردمو بغل میکردم انقد آروم بودن تو بغلم
دختر من همش میچرخه و دوست داره به پشت بغلش کنم

والا پسر منم همینه الان واسه ی قلوپ شیر ابرو منو برد درست کردم هیچی نخورد انداخت الآنم چسبیده منو یک سالشه

پسر منم همینطور خداراشکر که سالم هستند ولی حق میدم خداییش آدم عصبی میشه من پسرم هنوز بیدار داره بازی میکنه نمیشه کاری کرد خدا به همه ما مادرا قوت و توانایی بده 😍😍😍😍