۱۱ پاسخ

عزیزم همه بچه ها بالاخره یک سنی راه میوفتن قصه نخور

اشکال نداره عزیزم هربچه ی مدلی هست سخت نگیر ب حرف اطرافیان هم توجه نکن اگه گفتن چرا راه نمیره و....

پسری منم همینطوری بود بعد یهو یک سال سه ماهش ک شد بعد راه رفت

پسرمنم همینطور بود یه مدت خیلی ناراحت شده بودم همه بهم خرده میگرفتن که باهاش تمرین نمیکنی حتی یه بچه اس با پسرمن تو یه زمان متولد شدن مامانش بلاگره اون با کتویای سنگین راه میرفت و ارمین من هیچی... همش غبطه میخوردم تا اینکه امیدمو ازدست ندادم و همچنان باهاش تمرین کردم الان بهتر شده میره چند قدم برا خودش اخرشم میخوره زمین اما ترسش ریخته تقریبا

خودتو شوهرت دوطرف بشینید بزارید وسطتون یه وسیله ای که علاقه داره هم دستتون باشه که اشتیاق داشته باشه اولش بگیریدش موقعی که دوقدم رفت ولش کنید تک قدمی میره ومیوفته اما انقدر باید تکرار کنید که ترسش از افتادن بریزه وقتی ایستاده هم برای قدم برداشتن خیلیی تشویقش کنید حتی اگه با کمک راه اومد همینطور چون بچهای این سنی با تشویق نورونهای مغزیشون فعال میشن برای تکرار اون حرکت

وقتی ایستاده تشویقش میکنم که بیادیک قدم لاقل قشنگ اروم بازمیشینع

دکتر بمن گف روروئک نزارش چون اعتماد به نفسش واسه راه رفتن کم‌میشه. شاید یکم ترسوئه

رامانم همینه
وقتش نشده هنوز
بعضی بچه ها دیر تر راه میفتن😍

سلام آره ه دختر منم همینجوریه نگران نباش به وقتش راه میفته

کم کم راه میرن نگران نباشین بعضی بچه ها یکم میترسن

پسر منم اصلا دوست نداره راه بره

سوال های مرتبط