۹ پاسخ

عزیزدلم منم هیچ کس و ندارم از روز اول هم خودم با کمک بچه هام و شوهرم کارهامو انجام دادم برای دردهام شیاف استفاده میکردم حداقل تا ۴۰ روز باید استراحت کنی کارهای سنگین انجام ندی به نظرم آدم های دور و برت و تو روزهای سخت بشناس کسی رو نداشته باشی بهتر از اینکه دورت پر از آدم های فیک باشه از هیچ کس توقع نداشته باش اینجوری کمتر اذیت میشی توکلت به خدا باشه این شرایط هم که همیشگی نیست میگذره عزیزم😉❤️

برو خونه مادرت بمون. پس مامانت میاد سر میزنه یعنی یه غذا برات درست نمیکنه؟

عزیزم طبیعی چون یه مسئولیت به مسئولیت ها قبلیت اضاف شده یکم سر در گم شدی به تمیزی خونه اهمیت نده اون اولویت نیست ، مهم تو و بچه ایی ، اگه نمیرسی غذا درست کنی موردی نداره از بیرون سفارش بده تا یکم به شرایط عادت کنی بتونی خودت غذا بپزی ، کم کم با برنامه ریزی به همه کارهات میرسی و عادت میکنی ،

بهت قول میدم کمی تحمل کنی همه چیز درست میشه همه اینایی ک گفتی برای روزای اول عادیه. از شوهرت تو کارای خونه کمک بخاه

عزیزم درکت میکنم منم از روز سوم تنها شدم مامانم بعضی روزا میومد سر میزد و میرفت منم می‌نشستم یه دل سیر گریه میکردم با خودم میگفتم اونا هم کاری داشتن نمیرم کمکشون به خودم اومدم که چرا باید چشم انتظار اونا باشم موقایی که شوهرم میومد بچه رو بهش میدادم تا به کارام برسم

مولتی ویتامیناتم بخور انرژی بگیری یکم

خیلی طبیعیه تا یه ماه حتی بعضیا ط‌ول میکشه تا ب خودشون بیان سعی کن غذا زیاد درست کنی بزاری فریزر یا از بیرون بگیر بعضی وقتا

اولش آروم باشه باشوهرت غریبی نکن باهاش خوب باشه ازش کمک بخوابه مامانت بیاد یه چندروزه بمونه پیشت به کارخونه أهمیت نده به پجه خودت غذابرس

عزیزم تازه ده روز زایمان کردی چه انتظاری از خودت داری از مادرت کمک بگیر

سوال های مرتبط