گاهی اوقات دلم میخاد منم مثل بچه ها بشم بدون دغدغه بدون مسئولیت مثل دوران نوجوونی ک تخت میگرفتم میخابیدم بدون هیچ فکری دلم میخاد بچه بشم دوباره ما مادرا محکومیم ب قوی بودن مادر بودن مسئولیت داشتن اخرسرم کلی بدهکاریم ب همه وای ک چقدر سخته زن بودن مادر بودن

وای چه دوران بی غم و خوبی بود. بهترین خوابهای عمرم قبل بچه دار شدن بود

دقیقا حرف دلمو زدی چند روز پیش رفته بودیم محل از روبروی مدرسه ام رد شدم یجوری بغضم گرفت گفتم کاش برگردم به اون دوران 😔

درسته من سه سال نشستم خونه و دست تنها از روز اول حت نمیتونیم بخابیم یا جایی بریم البته باز خوشحالم و شکر که سالمه پسرم و خستگی هام در میاد و میدونم خدا میفهمه و جبران میکنه برامون

هرچقد هم که بزرگ بشن باز این استرس و دغدغه باهامون هس چون مادر شدیم .عین مادرای خودمون.همش باید به فکر بچه ها باشیم چی خوردن چی نخوردن کجا رفتن از کجا اومدن حتی ازدواج هم کنن باز فکرمون پیششونه که خوشبخت بشن و ناراحتی نداشته باشن وای به اون روزی که تو زندگی شکست بخورن .فقط دعای سلامتی و خوشبختی واسه همه بچه هامون