وای از این قسمت زندگی حالم بهم میخوره 😓😓
دخترم م از صبح چشمو باز میکنم اویزونمه ، یچی میکم یچی میشنوید
بغل هیشکی نمیره ، نه میذاره چیزی بخورم نه دستشویی برم نه غذا هیچی
فقط باید تو پیشش باشم
میرم سر سینک از پام اویزون میشه گریه میکنه
دلم میخواد بشینم گریه کنم با خودم میگم اخه بچه چه صیغه ای بود
چیکار کنم یکم این وابستگیش کم شه

عزیزم اضطراب جدایی میگن بهش تایکسال ونیمگی معمولاهست بعدش یواش یواش میگذره دیگه این دوره

وای منم دقیقا همین مشکل دارم بعضی اوقات واقعا غیرقابل تحمل میشه ازبس گریه میکنه و میخواد بغلش کنم دست و کتف بهم نمونده
گاهیم بهتر میشه و ارومتر

این نشونه ی یک بچه کاملا سالم هست عزیزم خوشحال باش😊یعنی متوجه بود و نبود مادرش میشه خیلی عالیه
بعضا هم پیش میاد مادر خودش وابسته هست بعد که متقابلا کودک وابستگیشو بروز میده مادر عصبی میشه
ببین ایا خودت هم بهش وابسته هستی یا نه

دقیقا دختر منم متنفره من نزدیک سینک بشم

دختر منم همینه من ته لیوان اب میدم بهش میخوره میریزه تا بلند میشه اویزون بشه یه کم اب دیگه می دم بهش

بزن شبکه ی پویا کارتون نگاه کنه شاید یه خرده از وابستگیش کم شد

یدونه دارم عزیزم دیگ کاریش ندارم میاد پشت در سرویس گریه میکنه یا تو اشپزخونه سر سطل اشغال مشغوله 🤪😁

کپی پسرمن من گردن درد گرفتم واقعا خسته شدم دیگه

دختر منم همینه

ببر پیش بچه ها تلوزیون روشن کن پارک ببر

عزیزم این هم دوره داره کاملا درک میکنم پسر منم اگر داداشش خونه نباشه نمیزاره من یه دستشویی برم