سلام مامانا . پسرم ۳ سالو دوماهشه خودمم الان تو ماه شش بارداریم . جدیدا کارایی میکنه ک واقعا عصبی میشم از دستش .یا شش ببینه پرت میکنه تو دیوار . ک اومدیم ظروف شیشه ایو از دم دستش برداشتیم . الان اسباب بازی پرت میکنه یا هر چی دم دستش برسه کاری هم نداره کجا بخوره. در طول روز چندبار منو باباش مورد اسابت قرار میگیریم . هر چقد براش توضیح میدیم فایده نداره انگار شده ی بازی براش. امروز خواب بودم گوشیمو محکم زد تو صورتم یعنی گفتم دماغم شکسته دیگه .اینقد عصبی شدم فقط پاشدم یقشو گرفتم در خونه رو باز کردم گذاشتمش دم در . درو هم بستم . زد زیر گریه دلم طاقت نیاورد زود در باز کردم . حالا ی ذره اروم تر شده ولی خودم عذاب وجدان گرفتم . من چ جور باید یادش بدم ب کسی یا خودش اسیب نزنه . بیشتر فکرم برا بچه تو شکمم هم هست .موقه ای ک بدنیا بیاد خواه ناخواه باید یه ذره سخت گیر بشم ک اولی ب دومی اسیب نزنه

پسر من علاوه بر چیز پرت کردنش خیلیییییی دست بزنم داره کلافم کرده

از سرش میره بعد مدتی از سنش هست نباید زیاد سراین موضوع بهش گیر بدی زیاد موقع این کار بهش توجه نکن حواسش پرت چیز دیگه بکن تا کم کم یادش بره

باید تحمل کنی تا از سرش بیوفته تقریبا ۹۰ درصد بچه ها پرت میکنن چون با پرت کردن احساس قدرت میکنن بهش بگو چه چیزایی رو اجازه داره پرت کنه و به چه سمتی میتونه پرت کنه پسر من با پرت کردن تلویزیون مامانم اینارو شکست همون قدر که مراقبی اولی به دومی آسیب نزنه دو برابرش مواظب باش اولی از لحاظ روحی آسیب نبینه چون چه بخوای چه نخوای نوزاد هم توجه بیشتری میخواد هم مراقبت بیشتر اینجوری اولی هم حس حسادت میکنه هم حس اینکه دیگه شما دوسش ندارید بعد لجبازیاش بیشتر و بیشتر میشه

پسر منم همین کارا میکنه .حالا که تو هم گفتی حتما اقتصای سنشونه