۶ پاسخ

ممنونم عزیزم از مطالبتون من به خاطر همین موضوعا تا حالا خداروشگر به پسرم ندادم

مرسی گلم ممنون از مطلبت

نمیدونستم لایکککککک

سلام خواهر تورو خدا جواب بده من حدود ۲۰ دقیقه پیش به جای استامینیون اشتباهای ۵ سی سی دیفین به دختر ۸ ماهم دادم خطر داره چکار کنم تورو خدا جواب بدین

من الان ده روز میشه که به دخترم دادم 🥺 به نظرتون مشکلی پیش میاد ؟تازه با شیرخشک هم بهش دادم

ممنون دوست عزیز اولین بار این مطلب رو شنیده ام ممنون خواهرگلم

سوال های مرتبط

مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
۵اشتباه خطرناک والدین : چطور ناخواسته یادگیری فرزندمان را خراب می کنیم؟


۱. مقایسهٔ فرزند با دیگران
چرا اشتباهه؟ ❌
مقایسه کردن اعتماد به نفس کودک را خرد می کند و استرس مزمن ایجاد میکند. از نظر عصبی-رشدی، استرس طولانی مدت ترشح کورتیزول را افزایش می دهد که بر رشد مغز و تمرکز اثر منفی می گذارد.

راهکار: ✅
روی پیشرفتهای کوچک تمرکز کنید 🎯 و او را تشویق کنید! هر کودک مسیر یادگیری منحصر به فردی دارد.


۲. انتظارات غیر واقع بینانه و عجله برای نتیجه چرا اشتباهه؟ ❌
فشار آوردن برای سریع یادگیری، اضطراب کودک را افزایش می دهد و انگیزه اش را نابود می کند، این فشار باعث دلزدگی از درس می شود.

راهکار: ✅
اهداف کوچک و قابل دستیابی تعیین کنید 📌. مثلاً پیشرفت هفتگی ۱۰٪ را هدف قرار دهید!

۳. تمرکز فقط روی نقاط ضعف و نادیده گرفتن نقاط قوت
چرا اشتباهه؟ ❌
مغز انسان در محیطی رشد می کند که نقاط قوتش تقویت شود. اگر کودک فقط به خاطر ضعفها سرزنش شود، احساس ناتوانی می کند.

راهکار: ✅
استعدادهایش را کشف کنید! اگر ریاضی ضعیف است، اما هنرش خوب است، هنر و ریاضی را با هم ترکیب کنید.

۴. انکار مشکل یا خوددرمانی
چرا اشتباهه؟ ❌
برخی والدین مشکل یادگیری را «تنبلی» میدانند و از مشورت با متخصص خودداری می کنند. مشکلاتی مثل اختلال نقص توجه نیاز به راهکارهای تخصصی دارند.

راهکار: ✅
با یک متخصص مشورت کنید ! تشخیص زودهنگام معجزه می کند.
مامان نفس😍کوچولو🫀 مامان نفس😍کوچولو🫀 ۱ سالگی
موافق هستین انشالله🤞



نظارت بیش از حد مادران بر خوراک کودکان می‌تواند تاثیراتی منفی بر خوردن و وزن آنها داشته باشد. طبق تحقیقات انجام گرفته مادرانی که محدودیت‌های بسیاری در دریافت مواد غذایی کودک اعمال می‌کنند، ممکن است کودکانشان نیز به‌عنوان عکس‌العمل، پرخوری کنند. در مقابل اگر مادران برای خوردن به کودک خود فشار بیاورند، کودکان در غذاخوردن کندتر و ایرادگیرتر می‌شوند. اگر در مورد غذاخوردن به کودکان فشار نیاوریم آنها بیشتر لذت می‌برند.

والدین کودکان ایرادگیر در غذا خوردن در مقایسه با کودکان غیر ایرادگیر مشکل فشار بیشتری برای خوردن به آنها وارد می‌کردند. می‌توان استدلال نمود که والدین کودکان ایرادگیر در غذاخوردن به‌ناچار برای خوردن غذای بیشتر به کودکان فشار می‌آورند تا بلکه بتوانند آنها را در وزن ایدئال حفظ کنند. اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند فشار آوردن به کودکان برای غذاخوردن نتیجه عکس می‌دهد. این کار وعده‌های غذایی را به میدان مبارزه‌های میان والدین و کودکان مبدل می‌سازد.

شاید تنها راهی که والدین می‌توانند بر غذا خوردن فرزندشان تاثیری مثبت بگذارند. این است که وعده‌های غذایی را با قراردادن غذاهای سالم در مقابل کودکان به تجربه‌ای خوشایند بدل سازند.

فِی کارلیسِل از کتاب روانشناسی برای والدین ترجمه فریده فتوحی