۵ پاسخ

منو همسرم هر وقت از هم ناراحت میشیم،میشینیم باهم صحبت میکنیم بلکه سوتفاهم ها یا علت اون ناراحتی پیدا شه،بعد صحبت میکنیم تا به نتیجه برسیم،اینطوری ناراحتی طولانی نمیمونه!!
حلش میکنیم!!
این باعث شده هیچ وقت بی احترامی بینمون پیش نیاد یا حتی قهر!!

بلاک

مگه میشه قهر نکرد🤣🤣🙄

دقیقا درسته هر وقت پای خانواده ها باز بشه سردی بیشتر بوجود میاد

آخه منطق ندارن 😅

سوال های مرتبط

مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
"كودكان را تنبيه رواني نكنيد" ⛔️

🔹آنچه كودكان را بيش از تنبيه بدني آزار مي‌دهد، تنبيه رواني است.

⬅️به كار بردن كلماتي كه به سرعت از دهان خارج مي‌شود، چنان اثر مخربي در شخصيت كودك به جا مي‌گذارد كه آثار آن به صورت صدمات عاطفي و عدم اعتماد به نفس در كودك بروز مي‌كنند.

⬅️روانشناسان معتقدند، جملات گزنده به عزت نفس كودك و در نتيجه به اعتماد به نفس او آسيب مي‌رساند و موجب تخريب رشد شخصيتي مي‌شود.

⬅️به كار بردن الفاظ منفي همچون : «بد، شلوغ، كثيف، لوس، خراب كار، ، بي عرضه ، تنبل ،بي ادب»، نه تنها اعتماد به نفس كودك را كاهش مي‌دهد، بلكه در ناخودآگاه او ثبت ميشود و او را دقيقا به سمتي كه او را با آن نام يا لقب خوانده‌ايم مي‌كشاند .

⚠️كودكاني كه با اين القاب خوانده ميشوند معمولا لجبازتر و پرخاشگرتر هستند.

⚡️يعني ما با گفتن اين القاب در حقيقت كودكي لوس ، بي ادب و خرابكار ، كثيف ، شلوغ و بد را پرورش ميدهيم .

✨مراقب كلمه ها و جملاتمان باشيم .

قاب امروز
موفرفری که داره اسنک میخوره و همزمان واسه مامانش کتاب بند انگشتی میخونه
مامانش هم باید بشینه و گوش بده 😆😆😄😄
دیگه تو تایمی که برق و به طبع اون آب قطع میشه ، موفرفری ، مامانش رو سرگرم می‌کنه......
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱ سالگی
کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد.

قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید.

با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید.

در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسال سبب افزایش کابوس ها میشود