سلام..یه درددل خانمانه دارم..من وهمسرم هردو شاغل بودیم.همسرمم تو کارای خونه خیلی کمک میکرد،غذا و جارو و.....تااینکه دخترم به دنیا اومد،منم به خاطر شرایط دخترم استعفا دادم،از روزی که استعفا دادم همسرم کلا یه ادم دیگه شده،دست به سیاه و سفید نمیزنه همش رو مبل میخوابه یا با گوشی،محض رضای خدایدونه صندلی غذا خوریم که میشینه روش غذا میخوره نمیده تو...همه جام درد میکنه پاهام کمرم،میگه مرد وقتی خونست باید بخوابه فقط..‌چی کارکنم؟چی بگم؟همش از تو دارم حرص میخورم...اینم بگم سرپرستار،روزای تعطیل و جمعه ها خونست....

اگه رفتی سر کار دیگه پولتو باهاش شریک نشو

من که الان مریض شدم سوزش گلوتخت پشتم دردداره فکن پتوهشوجم نکردکمرم شکس ازصب تاالان کارکردم الان نشستم جلوش میارم میخوره ازجلوش جم میکنم سرم انق سنگینه دارم میمیدم وقتیم میگم حالم بده میگ من ازتوبدترم میترسم امروزفرداپریودبشم اونم بگه منم پریودشدم🤐

عزیزم اصلا ربطی به شاغل بودن شما نداره.
چون منم قبل بچه شاغل بودم از ماه هشتم دیگه نرفتم سرکار تا حالا و اینکه همسرم قبل بچه خیلی کارای خونه کمک میکرد همیشه قبل من بیدار می‌شد ،اشپزخونه مرتب میکرد ، می‌رفت نون تازه لبنیات می‌خرید ، همیشه ظرف جارو ..... ولی از وقتی بچه بدنیا اومده خیلی تنبل شده حتی شده ما روز تعطیل گشنه موندیم نرفته نون بخره و خوابیده و کار خونه کلا تعطیل کرده

سلام ،بنظر من اینطوری اومد که چون هردو شاغل بودین حس مسئوليت داشته چون میدیده پا به پای اون کار میکنین خودش تو خونه بهتون کمک میکرده ولی الان میبینه شاغل نیستی ،میگه دیگه کار بیرون با من کار خونه باشما
معمولا مردا همینجورین حس میکنن تو خونه که باشی یعنی بیکاری دیگه
شوهر منم توی بارداری کمک میکرد
ولی الان اکثر موقعه ها کمک میکنه نه همیشه ،سر سفره یه لیوان برنمیدارن

ممنونم عزیزم

عزیزم اگ همسرت الان اینجوری شده خیلی از مردا کل زندگیشون را همینجورین