سلام خانوما خوبین؟ یه نظر سنجی ازتون دارم.شما باشین چیکار میکنین؟
ما چند تا دوستیم که باهم یه هیئت مذهبی داریم و ب جز یکی از این خانوما با بقیشون توی هیئت آشنا شدم.اون یکی خانوم ک میگم از خیلی وقت پیش باهم دوستیم و خیلی صمیمی و جوریم.بهش هم اطمینان دارم و خیلی خوش قلبه.
ماجرا اینه ک دختر من موقع تولد کم وزن بود و حساس
دکتر گفت اجازه نده تا ۴۰ روز کسی بیاد و بره و رفت و آمد نباشه.
منم ب این خانوما گفتم ک دکتر اینجوری گفته.
اینم بگم ک دوتا از این خانوما چندین ساله ک بچه دار نمیشن.
بعد ب این دوستم ک میگم خوش قلبه،گفتم ک دکتر اینجوری گفته،قبول کرد ک گفت حق داری بارداریت سخت بود بعدا میایم خونتون.
یکی دیگه از این خانوما به اسم(م) از وفتی ک دخترم بیمارستان بستری بود بخاطر زردی و کم وزنی،
هی پیام می‌داد میگفت کی میای کی مرخص میشی ما بیایم خونتون بچه رو ببینیم.(خودش نی نی دار نمیشه)
منم کاملا محترمانه گفتم دکتر اینجوری گفته و بعد از ۴۰ روز دوماه حتما تشریف بیارید قدمتون سر چشم.
اونم گفت باشه و تموم شد.ی مدت گذشت این خانوما باهم برای تمیز کردن هیئت ب اونجا رفته بودن.دوست صمیمیم هم اونجا بوده.حرف از من افتاده و اون دوتا خانوم ک بچه دار نمیشن،برگشتن گفتن ک آره ترسید ما واسه بچش دعا ببریم نزاشت ما بریم خونش بچه رو ببینیم و ....دیگه قهریم و خونش نمیریم!
گذشت و دوست صمیمیم اینا رو به من گفت و ازم خواست چیزی ب رو نیارم البته ک واسه این ک دوستم خراب نشه هیچوقت ب رو نمیاوردم.
بعدا ک دخترم سه ماهه شد دوستم و یکی دیگه از اون خانوما اومدن خونمون اون یکی خانومه همین ک بچمو بغل گرفت با ی لحنی برگشت گفت وای چقدر کوچولووووعه(با یه لحن مسخره و پوزخندی)

من باشم میرم خب اگر خودتم جای اونا بودی و بچه دار نمی‌شدی‌و دوستت میگفت ک نیا خونمون مسلما ناراحت می‌شدی الآنم برو بذار این کدورت ها تموم بشه

من بودم میرفتم و این کدورت تموم میکردم
خودتون جاشون بودین بچه دار نمی شدین یکی اينجوری میگفت باور نمی‌کردیم
یه وقتایی باید درد ها و رنج های همدیگه درک کنیم

برو ‌و براش دعا کن که سال دیگه دامن خودش سبز بشه
اون دلشکسته است تو به دل نگیر

به دل نگیر اونا روحیه حساسی دارن فکر کردن تو از رو منظوری گفتی برو خونشون و مثل همیشه و طبیعی باهاشون رفتار کن و بچه رو گاهی بزار بغلشون و کمکش کاری انجام بده تو خدا رو در نظر داشته باش

اون موقه ک من بهشون گفتم تا دوماهگی دخترم خونمون نیان،اصلا یک درصد ب دعا گرفتن و اینا فکر نکردم فقط سلامتی دخترم مهم بود.
حالا اون افطاری دعوت کرده و واسه رفتن دو دلم.

منم چیزی نگفتم! روز مادر بود ۵ دقیقه نشست و گفت میرم جشن روز مادر و رفت...
اینا رو توضیح دادم ک بدونین جریان دوستی ما چجوریه.تنها کسی ک قلبا با منه همدن دوست صمیمی منه! همسرامون هم همشون باهم دوستن.
حالا سوالم اینه ک اون خانومه ک میگم بچه دار نمیشه و بهش گفتم ک فعلا اگ میشه تا دو ماهگی رفت و آمد نباشه بخاطر بچه!
اون خانومه افطاری گرفته و همه ی دوستا رو دعوت کرده،ما رو هم دعوت کرده،
دو دلم واسه این ک برم یا نرم.
از یه جهت میگم اگه برم خب ب غرورم بر میخوره ک پشت سرم حرف زدن و حتی بعد از چن ماه نیومدن دیدن دخترم!
از ی جهت میگم اگ نرم شاید ناراحت بشه بگه حالا خودش بچه دار شده خودشو میگیره و ...
شما باشید چیکار میکنید؟ امیدوارم خوب تونسته باشم منظورمو برسونم🥺