۱۲ پاسخ

سلام ، ب نظرم ک زوده گناه داره
من ک اصلا نمیتونم یه ثانیه حتی ، حالا حالاها جداش نمیکنم دلم میترکه ، اونم بهم وابسته هست حتی ثانیه جدا نمیشه ازم سرش روی دستمه میخوابه قربونش برم 🥲🤍

من هم دلم نمیاد تو اتاق خودش بخوابونمش.تختش رو آوردم کنار تخت خودمون تو اتاق خودمون میخوابه

اوایل همینه مثل ترک شیر مادر ک سخت بود برامون اینم عادت میکنی.کافیه بپذیری بزرگ شده و از پس خودش برمیاد تازه اون سر دنیا نیست که یدونه در اتاقتو باز کنی پیششی یا صدات کنه میشنوی یا خودش هر وقت بخواد میتونه بیاد.من پایبند نیستم حتما حتما تنها بخوابه .تنهام میخوابه گاهیم با ما.ولی تا زمانی ک خواب بره کنارشیم همیشه و هیچوقتم بین خودمون نخوابونده بودیمش از اول ی تخت یا تشک جدا خوابید کنار ما کم کم گاهیم تنها خوابید.عجله نکن با چند ساعت دور خوابیدن ازش شروع کن تا عادت کنی

ممنون از همگی

بچم تا مارو پیش خودش نبینه خواب نمیره ما خودمون هم پیش اون می‌خوابیم دیگه لازم باشه خودمون میریم یه اتاق دیگه وای جداست نکردیم از خودمون

دوست دارم جدا بخوابه متاسفانه مستاجری وجابه جایی ها ،تک خوابه بودن خونه نزاشت کاری که دوست دارم بکنم....بزار مستقل بشه.

وای منم نمیتونم انگار قلبم رو بخوام از تو سینم دربیارم تخت دخترم کنار تخت خودمونه .هر وقت خودش دوست داشت بخوابه تو اتاقش من جداش نمیکنم

من اتاق دخترمو از یک سال و نیم ب بعد جدا کردم هنوز ک هنوزه حس دلتنگیم رفع نشده ولی خب درستش اینه ک جدا بخوابن تا مستقل شدنو یاد بگیرن

من اتاق دخترمو از یک سال و نیم ب بعد جدا کردم هنوز ک هنوزه حس دلتنگیم رفع نشده ولی خب درستش اینه ک جدا بخوابن تا مستقل شدنو یاد بگیرن

از ۸ ماهگی جدا کردمش

راستش نه. از وقتی اتاقش جدا شد هم خودش هم من خیلی راحتتر می‌خوابیم 😁

نه تو اتاق خودش بخوابه راحت ترم

سوال های مرتبط