امروز همش به این فکر میکردم که چرا من یه بارداری نرمال و بی دردسر نداشتم، نکنه همه اینا روی بچه تاثیر بذاره
ناراحتم
نمیدونم چرا به این چیزا فکر میکنم

این فکرارو نکن من دوتا بارداری داشتم دومی از اولی بدتر، ببین به قول دکترم الان چیزی نبوده که کم گذاشته باشم از فشار، انعقاد خون، تیرویید وووو اما عمل پیشرفت کرده و به قول دکترم سختیش فقط برای مامان هستش وگرنه راحت میتونن بچه رو با سلامتی کامل بدن دستمون، ببین تو نزدیکان و دوستان من دو نفر هستن سال ها دارن تلاش میکنن اما باردار نمیشن، اول بارداریم روزی چند بار بالا میاوردم یکیشون گفت شاکی نباش بگو خداروشکر من حاضر بودم از صبح تا شب بالا بیارم فقط باردار بشم، اون یکی هم از روزی که متوجه بارداریم شده کلا غیبش زده..... ما آدما عادت داریم نیمه ی خالی لیوان رو ببینم و حال خودمونو بد کنیم، میدونی همین افکار و غصه های کوچولو چقدر اول برای خودت در طی زمان بده و بعد رو بچت و شخصیتش هم تاثییر منفی میزاره..... من راه میرم میگم خدایاااا شکرت اگر مشکل دارم اما درمانش هست، اگر دردی بود که درمان نداشت و باید دور از جون ختم بارداری میدادیم چی؟؟؟ خدایا شکرت که شرایطمون طوریه که قابل کنترله

عزیزم مادر شدن همینه دیگه
ناراحت نباش بارداری کلا پروسه سخت و سنگینیه
اما به چیزای خوب خوبش فکر کن به نی نیه تو دلت تا قشنگیاش همیشه تو یادت بمونه

عزیزم چون از بارداری بقیه بی خبری فکر میکنی نرمال نبودی همه بیان بلاهایی ک سرشون اومده رو توضیح بدن مطمئن باش میفهمی نرمال بودی

نه بابا من سر دخترم یه بارداری مضخرفی داشتم از بیماری جسمانی تا روحی روانی تکمیل بودم الان یه دختر خانوم و گل و باهوش دارم

منم خیلی کم نرمال میبینم
نمونه اش خودم درد سر خیلی کشیدم ولی بازم شکر خدا کنع آخرش خوب باشه فقط

عزیزم اصلا ناراحت نباش و استرس نداشته باش اینا بعد ها روی بچه تاثیر میزاره

من میرفتم دکتر دکترم میگفت کلکسیون درد بهم 😂😂