۱۱ پاسخ

عزیزم من ی بچه مدرسه ای دارم ک باید ب درس و مشق اون برسم کلاس اوله پسر کوچیکمم سه ماهشه منم دست تنهام هیچکسم اینجا ندارم خونوادم۸ساعت دورن دقیقا پسر منم اینجوریه بغل میخاد اونم باید سرپا باید باشم،توکلت برخدا باشه پاداش ما پیش خدا بیشتر

بیخودنگفتن بهشت زیرپای مادران هست خواهر

عزیزم ناراحتی نداره چون تنها بودی بیشتر پیشش بودی وابسته خودت شده در مورد قطره هم با قاشق بده بهش بهتر میخوره پاشو بیا یزد خونمون تنها نباشی عزیز خواستی شمارمو میدم صحبت کنیم آروم بشی بلاخره کاریه که میشه کرد

بعد بگرد تو اين شهر يه دوست پبدا كن بچه. همش سال بچه تو باشه باهم رفت امد كنيد

ببين اپ ورزش يا يوگا رايگان هست تو خونه انجام بده فيلم ببين و اينكه پادكست يا كتاب صوتي گوش بده زنگ بزن به دوست ها خوبت دردل كن اگه كالسكه داره باهم بريد پياده روي

مثلا با سرنگ بده دهنش بالا بگير با دهنش غنچه كن بده نريزه اما طعم مارك عوض كني يا بدون طعم بخري بالاخره ميخوره

منم دقیقا شرایط تو رو دارم
تازه نیلا شیر هم نمیخوره و گریه میکنه
شبا شیر خودمم کم میشه و استرس اونم دارم
دو دقیقه دراز نمی‌کشه
ولی چاره ای جز تحمل نداریم
من ک صبرم تموم شده و تقی ب توقی میخوره اشکم در میاد از این همه خستگی

عزيزم طفلك ممكنه كوليك داره يا رفلاكس شكم بزرگ نيس،ببر دكتر قطره ميده خوب ميشع-و اينكه بچه من همين بود با كالسكه تو خونه راهش ميبردم براش اهنگ بي كلام مال نوزاد مثل صدا شرشر اب يا دريا يا سشوار ميذاشتم راهش ميبردم و قطره كوليك طبق دستور دكتر ميدادم

منم همینطور از صبح منو صاف کرده 🥴

تازه نیکی اصلا دارو و قطره هاشو نمیخوره همه رو تف میکنه... اینم بدتر عصبیم میکنه

خسته نباشی مامان نمونه
به این فک کن سختی هاشو تحمل میکنی الان
بعدا ک بزرگ شد به سایه اش میشینی

سوال های مرتبط