مامانا از چند ماهگی بچه رو میشونن

آلیس، پنج ماهه، روی شکمش دراز کشیده و از نزدیک خواهر بزرگتر سه ساله اش را تماشا می کند که با چند اسباب بازی رنگی روشن بازی می کند که ظاهر و صدایی عالی دارند! "فقط اگر می توانستم به آنها دست بزنم!" او فکر می کند. اما آلیس هنوز حرکت نمی کند و بنابراین شروع به ناله کردن می کند. مامان دوان دوان وارد می شود، او را با بالش و حوله به حالت ایستاده نگه می دارد، اسباب بازی را در دستانش می گذارد و می بیند که خوشحال است. اما آیا واقعاً مادر با نشستن آلیس به او لطفی می کند؟

در واقع، بدن آلیس هنوز از نظر رشدی آماده نیست که به صورت عمودی بنشیند. آلیس زمانی که مغز و بدنش آماده باشد، خودش می نشیند. هنگامی که او به اندازه کافی عضله و کنترل تعادل را ایجاد کرد - معمولاً در حدود شش تا هشت ماهگی (البته برخی از نوزادان زودتر و برخی دیگر دیرتر هستند) - بدون کمک به حالت ایستاده می‌نشیند.

توانایی عمودی نشستن معمولاً پس از اینکه قدرت عضلانی در پاها، بازوها، شانه‌ها و پشت کودک از طریق خزیدن شکم به خوبی رشد کرد و مغز او به نقطه‌ای بالغ شد که رفلکس‌های مهمی که به رشد سالم تعادل، وضعیت بدن، حرکت و حرکت کمک می‌کنند، اتفاق می‌افتد. ثبات وجود دارد

نوزادان فقط عاشق حرکت هستند. ما این را با تماشای نوزادانی می دانیم که از بی حرکتی خود ناامید شده اند! بسیاری از والدین با این فکر که می توانند به کودکان کمک کنند تا تحرک بیشتری داشته باشند، نوزادان خود را در سنین پایین به حالت نشسته نگه می دارند. با این حال، علیرغم بهترین نیت، این وضعیت در واقع می تواند مسیر حرکت کودک را کند کند. نشستن به جای اینکه عضلات آنها را قوی‌تر کند و در نتیجه بتواند آنها را به جلو براند، در واقع اثر معکوس دارد - از تقویت عضلات مورد نیاز برای حرکت جلوگیری می‌کند. بنابراین چه زمانی باید به نوزادانمان اجازه دهیم که بنشینند و چگونه آنها را تشویق کنیم که بدون قرار دادن آنها در این وضعیت عمودی تر حرکت کنند؟

بچهها باهم متفاوتن وقتی گردن بگیرن خودشون کم کم سعی میکنن که بیشینن معمولا این اتفاق هم بین ۶ الی ۷ ماهگی رخ میده

اگر قبل از اینکه کودکتان بتواند خودش را در وضعیت عمودی بنشیند، غذای جامد را تغذیه می‌کنید، پزشکان اطفال به شما توصیه می‌کنند که کودکتان را در وضعیتی قرار دهید که سرش به خوبی پشتیبانی شود. "کودک باید در وضعیت کمی خمیده باشد و باید بتواند سر خود را در حالی که به عقب تکیه داده است بالا نگه دارد. کنترل خوب سر برای جلوگیری از خفگی ضروری است.» 1 هنگام غذا دادن به مواد جامد، نوزادان خردسالی که به طور مصنوعی برای نشستن قرار می گیرند، در حالی که هنوز کنترل خوبی بر سر ندارند، می توانند سر خود را به سمت جلو بیاندازند تا ستون فقرات آنها منحنی شود. این در واقع خطرناک تر از وضعیت نیمه خمیده است. اگر کودک شما کولیک یا ریفلاکس شدید دارد و نیاز به نگه داشتن بیشتر در حالت عمودی در حین شیر دادن دارد، بهتر است در بازوهای والدین امن انجام شود، جایی که می توان به خفگی احتمالی واکنش فوری نشان داد. «صندلی‌های کودک» قالب‌بندی‌شده پلاستیکی در نوزادان جوانی که قدرت بالا نگه داشتن خود را ندارند، از قسمت بالایی بدن پشتیبانی نمی‌کند، بنابراین جایگزین مناسبی نیست.
از هر گونه «صندلی کودک» که برای نگه داشتن نوزادان غیرنشسته در حالت نشسته به بازار عرضه می شود، خودداری کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد این به اصطلاح "صندلی کودک" اینجا را بخوانید:

تحریک دهلیزی - تکان دادن، غلت زدن، چرخش، رقصیدن، حرکت؛ به بلوغ اندام های تعادلی کمک می کند و به ایجاد یک وضعیت خوب کمک می کند. از

ماساژ - خون رسانی به عضلات بدن را تحریک می کند و به رشد تون ماهیچه ای کمک می کند که برای حرکت صاف و هماهنگ مهم است.

ان زیادی برای شکم - به توسعه مهارت های کنترل سر، تثبیت بصری و ردیابی کمک می کند. اگر کودک شما نشسته است و خزش/خزیدن ندارد، سعی کنید زمان بیشتری برای شکم خود داشته باشید. اگر کودک شما بتواند خودش بدون کمک شما بنشیند، ممکن است مشکل باشد، زیرا او به این کار ادامه می دهد! استرس نداشته باشید، اما وقتی فرصت پیش آمد، با انجام تعداد زیادی بازی‌های شکم، زمان شکم را

نشستن زودهنگام ممکن است با این پیشرفت طبیعی مهارت‌ها که هر کدام نقش مهمی در یادگیری و رشد بعدی دارند، تداخل ایجاد کند. به عنوان مثال، زود نشستن به طور کلی باعث می شود که زمان کمتری برای شکم کودک داشته باشد. این به معنای تحرک کمتر و تجارب تقویتی و فرصت کمتر برای ایجاد رفلکس های مهم است که به آلیس اجازه می دهد بخزد، خزنده و با خیال راحت بنشیند و حالت ایستاده محکمی داشته باشد، بدون افتادن و ضربه زدن به سرش. قبل از اینکه آلیس بتواند بنشیند، باید بر کنترل سر تسلط داشته باشد و بتواند به طور خودکار موقعیتی را که در آن سر خود را در پاسخ به حرکت نگه داشته است تنظیم کند. این امر باعث رشد سالم تعادل، کنترل صاف عضلات چشم و توسعه ادراک بصری می شود. کنترل سر در وضعیت شکم بسیار سریعتر از هر موقعیت دیگری به دست می آید.

از Bumbo ، سایر «صندلی‌های کودک» و واکرها باید با هم اجتناب کرد. نوزادی که به اجبار در حالت نشسته زیر شش ماه قرار می گیرد، مانند در آغوش گرفتن پاها، صندلی «بامبو» که از پایین محکم می شود، نمی تواند آزادانه در این دستگاه حرکت کند و از فرصت هایی برای توسعه قدرت عضلانی لازم محروم می شود. برای خزیدن و خزش

بنابراین، نیازی نیست که برای نشستن کودک خود عجله داشته باشید. طبیعت زمان را تعیین خواهد کرد. در حال حاضر، به سادگی به کودک خود کمک کنید تا با فراهم کردن محیط مناسب، مغز و بدنی آماده برای حرکت و نشستن ایجاد کند

توالی طبیعی رشد کودک از این ترتیب پیروی می کند: غلتیدن، چرخیدن، هل دادن به عقب و خمیدن به جلو، حرکت به سمت جلو روی شکم، منجر به خزیدن شکم و سپس خزش می شود . تقریباً در همان زمان است که یک نوزاد خودش را به حالت خزنده روی دست ها و زانوهایش می برد که خودش را به عقب هل می دهد تا بنشیند. بنابراین، از نظر رشد، نوزادان نیازی به نشستن ندارند تا زمانی که در حال خزش/خزیدن باشند

اين بخون مقاله علمي در اين مورد اما وقتي مثلا نوشته ٥ماه يعني ٥ماه كامل

اصلش ٦ ماه و يك روزگي ميتونن بشينن
قبلش بايد تكيه بدن بهت

میگم عزیزم شما همینجوری بچه رو رو پات نمیشونی؟