کدوم مامان اینجا هست به چیزای روانشناسی بچه خیلی توجه کنه و طبق اونا پیش بره؟ من اوایل خیلی اینجوری بودم بعد دیدم واقعا نمیشه بچه ها باهم فرق دارن برا همشون نمیشه یه نسخه پیچید... زنه تو فرودگاه بچش میفته رو جیغ و گریه و بدقلقی هرچی کوتاه میاد قربون صدقش میره خوراکی میده وعده جایزه میده فایده نداشته همینجور نیم‌ساعت پشت سرهم این جیغ میزده روان همه رو بهم ریخته بوده آخر سر مامانه عصبانی میشه یه تو گوشی میزنه به بچه و بچه هم سریع آروم میشه همه میتونن یه نفس راحت بکشن بعد مامانه میگه حالا دکتر هلاکویی بیاد عنمو بخوره.... بنظرم واقعا بعضی وقتا این بچه ها هیچ راه چاره ای نمیزارن باید یه تنبیه کوچولو بشن من خودم اگر هرازگاهی تنبیه نکرده بودم دخترمو الان اصلا از هیچکس حساب نمی‌برد و واقعا آتیش می‌سوزوند شوهرم همیشه تو روش خندیده الان اصلا از باباش حساب نمی‌بره همش باباشو میزنه و اذیت میکنه ولی برا من تا حدودی حد و حدودا رو رعایت میکنه

دقیقا
من کلا با روانشناسای الان مخالفم
هرچی بچه ی بی تربیت و پررو دیدم اخرش فهمیدم مادر پدر بچه رو میبرن مشاور یا اینکه طبق روانشناسا تربیت میکنن
دقیقا منم مثل شما بچم از من بیشتر حساب میبره چون لازم باشه دعواش میکنم تنبیه میکنم محروم میکنم ولی پدرش نه

یه بلاگر هست بانوی شلخته
یه بار نوشته بود تا دوسالگی میشه با حرف روانشناسا پیش رفت بعد دوسالگی باید با روش نیاکانمون پیش بریم😂

وای دکتر هلاکویی جررررر 🤣🤣🤣
واقعا منم با شما موافقم

دقیقا موافقم باهات الان روانشناسا هرکدوم یه چی میگن من خودمم طبق روانشناس میرم جلو متاسفانه دخترم یه سر ما رو میزنه منم ب گفته روانشناس دستشو میگیرم میگم تو حق نداری منو بزنی ولی اصلا فایده نداره بنظرم همون قدیم تربیت بهتر بوده ما خودمون جلو بابامون نمیتونستیم آره یا نه بگیم با اینکه من بابام هیچوقت از کل نازک‌تر بهمون نگفت ولی خیلی ازش حساب می‌بردیم حتی همین الان ک ازدواج کردم وقتی میرم خونشون مانتو کوتاه نمی‌نمیپوشم چون بدش میاد

واقعا کسایی که دکتر هلاکویی رو الگو قرار میدن رو درک نمیکنم ،
طرف زندگیش سه بار متلاشی شده، چندین بار طلاق گرفته ، این آدم چه طور میتونه الگو باشه آخه!!!!

در صورتی جواب می ده که شما خودت هم لجباز نباشی. عصبی نباشی. من قبل به دنیا اومدن‌پسرم با همسرم تمام سی دی های دکتر هلاکویی رو دیدیم و طبق اون پیشرفتیم. واقعا می گم‌پسرم الان ۸ سالشه و آروم ترین و منطقی ترین بچه تو فامیل هستش. در مورد دخترمم همینطور ولی چون بیش فعالی داره بیشتر توجه و دقت می خواد. حالا یه وقتایی درسته بچه ها هیچ رقمه کوتاه نمیان اون موقع حتی زدن درست نیست ولی تنبیه و محرومیت بهترین روش هست. و اینکه اون موقعیت باید دید دلیل گریه بچه چی هست. فقط قربون صدقه و جایزه و اینا که دردی دوا نمی کنه

دکتر هلاکویی که زرده. ولی من از روی کتابایی که همیشه می خونم جلو رفتم و خیلی خیلی راضیم. دخترم خیلی از چالشایی که اینجا می خونم رو نداره. اطرافیان هم به حرفم گوش می کنن و اون طور که من می خوام با دخترم رفتار می کنن. ضمن اینکه با بزرگ شدن دخترم دوباره کتابای جدید می خونم و مشاوره می گیرم. همیشه جواب داده. یه چیز مهم اینه که اول اون روش تربیت رو باور داشته باشی و روی کارت استمرار داشته باشی. یه روز این وری یه روز اون وری نباشی. و اینک اگر از روز اول طبق این روشا جلو بری خیلی بهتر جواب میگیری تا اینکه یهو از ۳ سالگی بخوای تغییر رفتار بدی. مهربون بودن و در عین حال قاطع بودن جوابه. وقتی بچه ت بفهمه در عین قاطع بودن همچنان و همیشه عاشقشی باهات راه میاد. این که بقیه در مقابل روانشناسی جبهه می گیرن نشانه ناآگاه بودن شونه همون طور که به جای پزشک مثلا به عطاری مراجعه کنی..

منم باشماموافق هستم کاملاوالانم ازاینکارم راضی هستم که بچم بانگاه من حساب میبره پس فردابچه هاچی میشن نمیشه جلوشون راگرفت

سلام مرز بین بچه لوس و بچه با ادب که آسیب ندیده باشه به باریکی یه مو هستش که پدر مادر خودشون باید بفهمن چجوری حد تعادل رو نگه دارن الان پسر من حسابی از من حساب میبره نه به خاطر اینکه تنبیه کردم یا کتک زدم فقط به خاطر اینکه قاطع هستم و میدونه که در برابر خواسته های نامعقولش کوتاه نمیام اما تا دلت بخواد از باباش سواستفاده میکنه چون سریع دربرابرش کوتاه میاد منم همش دوره های روانشناسی شرکت میکنم و واقعا به نظرم راه گشا بوده برام چون خودم باید طبق شرایط خودم بسنجم و روحیات بچمو درنظر بگیرم و عمل کنم ولی هیچ بچه ای با کتک خوردن درست نشده چه بسا بزرگسالی پر از آسیب رو تجربه کرده

من از ۱۰ سالگی پای حرف روانشناس ها بودم ، مامانم برنامه تلویزیونی دکتر فردوسی پور و قرائتی و حورایی و ... بود ، برای تربیت بچه یک چیز فهمیدم ، بهش در چارچوب خودت استقلال بده ، خودش تصمیم نهایی بگیره ، زیاد نه نگو و امر و نهی نکن ، باهاش رفاقت کن ، حرفش رو خوب گوش بده ، اگر نه گفتی بدونه این همون مامان خیرخواه من هست ، و سریع با یک بهونه اش راضی نشو ، حتی جیغ و فریاد کرد ، باج به بچه نده ، من تا حالا چندین بار چهره خیلی عصبانی نشونش دادم ، میفهمم کار اشتباه میکنه ، مثل شرمنده ها سرش پایین میندازه .

ببین یک نسخه برای یک رفتار وجود نداره.
بعد نظراتشونم فرق میکنه،لول بندی داره.
مثلا برای زدن ک من درگیرشم الان اول گفتن با تحکم و جدیت دستشو بگیری ،بعد تنبیه محروم کردن.
دیشب همسرم میگفت من جایی خوندم تنبیه محرومیت از چیزایی ک علاقه داره درست نیس.ولی خب وقتی علاقه نداشته باشه و محروم کنم ک فایدع نداره.
باید هی روشارو تکرار کنی.
بحث سر اینه اعتماد ب نفس بچه پایین نیاد،خودزنی نکنه،در عین حال چارچوبارو یاد بگیره در حد سن خودش.
و اینکه بتونی مدیریت کنی اون لحظه رو.و ب هیچ وجه نزنی بچه رو.
همسر من همین داستان فرودگاه برامون پیش اومد تو حرم امام رضا همه فکر میکردن بچه گم شده.ی نفر اومد سمتمون ک دلسوزی کنه برا بچه،من نگاش کردم گفتم ب خودمون مربوطه ممنون.حالا تو فرودگاه و جای اینچنین ک فضا بسته س بقیه اذیت میشن و باید ی نحوی موقعیتو تغییر بدی.
ولی همسرم اون لحظه اون موقعیتو تبدیل کرد ب بازی.خیلی عجیب یادش رفت.کلا موقعیتای سختو یهو تبدیل ب بازی میکنه.بچه رو چی ب وجد میاره؟بازی
من خودم هنوز این هنرو ندارم ولی خیلی یاد گرفتم از شوهرم.
این ک کتک بزنی و بگی ببین اروم شد فایدع نداره.
من خودم این راهو رفتم میدونم جز ترس و اضطراب راهی نمیده.فقط باید روشارو چندبار امتحان کنی نشد تغییرش بدی.

حرف روانشناس ها درسته ب شرطی ک نو بتونی با شرایط خودت و عادات بچت تطبیقش بدی. کسی ک وعده جایزه یا تنبیه میده برای ساکت کردن بچه معلومه کارش اشتباهه. روانشناس میگه از خواسته بچت منطقیه و تو میحای آخرش کوتاه بیای همون اول کوتاه بیا. می‌دونی حرف روانشناس ها حجت نیس فقط باید راهگشا باشه برای ما . من طبق توصیه هاشون پیش رفتم و میرم و خیلی وقتا ج داده وقتی هم ج نداده سعی میکنم راهشو پیدا کنم

خانمه چه بی ادب بوده بیچاره هلاکویی،😁🤭 یه تشر زدن گاهی لازمه ولی زیاد بزنی بچه خیره میشه و عصبی دیگه نمیترسه