💢کار اشتباه فرزندمان را تشویق نکنیم

۴ پاسخ

بچه از روی مبل می پرد، مادرش چپ چپ نگاهش میکند و میگوید نپر. همین که نگاهش میکند بچه تشویق میشود که دوباره بپرد بعد مادر عصبانی شده و میگوید که صد دفعه بهت گفتم که نپر ولی بازم بچه بکارش ادامه میدهد و میپرد چرا؟ چون همین نگاه یک نوع نوازش است، یک نوع تشویق کردن است.

در نتیجه وقتی بچه اشتباه کرد، نه توهین میکنیم، نه داد میزنیم، نه حرف زشت میزنیم، این که غلط است از آنطرف چرا اینکار را کردی. بچه ها دنبال جلب توجه کردن هستند. تمام بچه ها هرکاری میکنند تا توجه پدر ومادرها و توجه کسانی که دوستشان دارند را جلب بکنند. دراین جور مواقع کافیست فقط عدم توجه داشته باشيد

اگه بامغز اومد رو زمین چی بازم نگاه نکنیم؟

دقیقا 👌👌👌
پرت کردن هوای و عدم توجه بهتره چون اگه فقط توجه نکنیم ممکنه چیزی از مبل نمونه🤣🤣🤣

دقیقا 👌👌👌
پرت کردن هوای و عدم توجه بهتره چون اگه فقط توجه نکنیم ممکنه چیزی از مبل نمونه🤣🤣🤣

سوال های مرتبط

مامان یاسمین مامان یاسمین ۲ سالگی
چگونه فرزندم را تشویق کنم تا وسایلش را به دیگران بدهد؟

احساس مالکیت در کودکان کاملا طبیعی است. اما می توان برای تقویت حس بخشندگی و شریک شدن وسایل با سایر همسالان، کودک را تشویق کرد. به این صورت که:
• کودک را مجبور نکنید. به یاد داشته باشید که کودکان تا قبل از سه تا چهار سالگی فقط به نیازهای خودشان می اندیشند، دنیا را از دید او ببینید و هرگز با دعوا و تحقیر و مقایسه او را مجبور نکنید.
• حتی در سنین بالای 4 سال بعضی از وسایل بچه ها برای آنها حکم گنج را دارند، همانطور که شما حلقه ازدواجتان را به کسی نمی دهید، از او هم چنین انتظاری نداشته باشید.
• قبل از ورود مهمان ها، اسباب بازی هایی که فرزندتان روی آنها حساس است را جمع کرده و سایر مواردی که برای بازی مهمان ها مناسب است را بچینید.
• نوبت را در انواع بازی ها به کودک بیاموزید.
• از ساعت استفاده کنید، مثلا در استفاده از وسایل ساعت بگذارید که هر کس حدود دو دقیقه می تواند این وسیله را در دست داشته و با آن بازی کند.
• وقتی از تاکسی پیاده می شوید، به او نشان دهید که اکنون ما صندلی خود را به فرد دیگری می دهیم.
• وسایل شخصی همانند جوراب خود را در برابر چشمان کودک به یکدیگر قرض بدهید.
مامان رستا مامان رستا ۲ سالگی
درد و دل درباره برچسب به فرزند دلبند
واقعا بیایید دیگه قضاوت بیجا نکنیم و مامانی را نگران نکنیم .
تو این ۶ ماه اینقدر استرس کشیدم .
تلویزیون را به تدریج کم کردم و بعد حذف کردم که خدا را شکر مشکل از اون نبود .
و هر جا هر مهمونی میرفیتم هعی اسم دخترم را صدا میزدن و من همیشه نگران منتظر بودم دخترم من را خوشحال کنه.ولی هیچ واکنشی به اسم نداشت ولی می‌خندید با بچه ها بازی می‌کرد. تک کلمه ای میگفت ارتباط چشمی داشت هنوزم داره من دارم درباره گذشته میگم و هوشش عالی بود و تطابق شکل ها را انجام میده و تطابق رنگها را هم داره یاد میگیره و شعر انگلیسی میخونه و تصاویر را اشاره میکنه و سوالات را جواب میده و دستور پذیری هم داره .
دیشب خالم اینجا بود خاله من تو این دو سال شاید دوبار رستا را دیده ..رستا قشنگ رفت کنارش نشست و بدون جنگ و دعوایی
و خالم براش نقاشی کشید و دخترم نگاه می‌کرد بعد رفت سرگرم فیگور حیواناتش شد .
بعد پشتش به خالم بود و خالم میگفت رستا ببعی چی میگه ؟
رستا بدونه اینکه نگاه کنه و مرغ دستش بود جواب خالم را داد
داداشم خونمون بود اونم ازش پرسید مرغ چی میگه به. ادامه نگاه کرد و سرش را انداخت پایین و به مرغش نگاه کرد.
ببین بچه جواب میده ولی جلو عمه و مادر شوهر و پدر شوهر و آدم‌های فامیل جواب نمیده و من را نگران‌تر میکنه و انا با حرفهاشون هم ناراحت هم نگران‌تر.
یه هفته پیش زنگ زدم به ۱۴۸۰
و مشاوره گرفتم و سوال‌هایی که درباره اتیسم باشه پرسید مثلا کلمه ای را طوطی وار میگه ؟
گفتم نه
حرکت طوطب وار میکنه ؟گفتم نه
گفت اگر اینها را انجام می‌داد نگران کننده بود
ادامه در کامنت
مامان 🧸رونیا رویسا🧸 مامان 🧸رونیا رویسا🧸 ۲ سالگی