این بحث شیرخشک دادن به بچهام فکرکنم تاهمیشه قراره ذهن منو آزار بده
واقعا نمیدونم چی شد که شیرخشکی شدن اولش بااینکه شیرم خیلی کم بود و بخیه داشتم و بدن درد و اینا با سختی کل روزو مینشستم شیر میدادم بعد کم کم حالم ک بهتر شد شیر کمتر دادم بعد هی دوشیدم الانم هیچی به هیچی
ناراحتم بابتش
الانم شیرم خیییییلی کمه چکه چکه میا

چرا بقیه فکر میکنن شیر خشک سمه .
کی بهتر از مادر حال بچشو میفهمه .
هیچکس جز مادر متوجه حال بچش نیست . چرا بقیه قبول نمیکنن نظر ندن

عزیزم چرا آزار دوتا بچه واقعا سخته بخوای شیر خودتو بدی یجوری بین مامانا جا انداختن که حتمن بچه باید شیر مادر بخوره ی موقع به ی دلایلی نمیشه طفلکی مامان هی عذاب وجدان میگیره.
من دختر اولم که زایمان کردم هی دورو برای میگفتن فقط شیر خودتو بده خاصیت داره هیچی به پای شیر مادر نمی‌رسه و فلان و فلان منم بچه سن هی خودمو بچه رو اذیت میکردم طفلک بچم آنقدر گشنگی میکشید شیرم اوایل خیلی کم بود مدام مینشیتم شیر میدادم بچم بس که گشنه میموند جوری پستونک میدادم میخورد.الان بابت گوش دادن به حرف بقیه و گشنگی دادن به بچم همش خودمو فحش میدم سر اینکی از اول شیر خشک دادم هی گفتن نده نده گوش نکردم الان شیر خودم کمه ولی میخوره شیر خشکم میخوره حداقل خیالم راحته بچم شکم سیر می‌خوابه به این چیزا فکر نکن به اینش فکر کن بچت راحت باشه