سلام خانوما، خیلی فکرم درگیره نمیدونم حق دارم ناراحت باشم یا نه؟ بچه آبجیم 3 ماهش هست، بچه من 1 سال و 3 ماه داره، هرموقع خونه بابام میریم، مامانم با روی خوش از بچه آبجیم میاد جلو بغلش میکنه، اما دختر من نه، ( با اینکه خیلی وابسته من هست و جیغ میزنه بغل کسی نمیره) اما خب بغلش کنه سرگرمش کنه که ساکت شه، اما نمیکنه، اما تا اون گریه میکنه سر سفره غذا یا هرجا سریع بغلش میکنه، هم شوهرم ناراحت شده فهمیدم، هم خودم، نمیدونم چجوری به مامانم بگم

درسته بچه شمام کوچیکه ولی اون اگر وابستس توجه هیچکس جز خودت براش مهم نی دختر من اگر بچه خواهرم بغل کنم ناراحت میشه اما بقیه رو نه حساس نی و اینکه خودت ریلکس باش مهم نباشه اصلا

فک کنم منم یه کم این مشکلو دلیلش اینه که خواهرمو و شوهرشو از ما زیادتر دوست داره مامانم اینو متوجه شدم

عزیزم خب طبیعیه نوزاد خیلی جلب توجه داره و کوچیک تره
خواهرتم تازه زایمان کرده تا دستش راه بیوفته طول میکشه
شما دیگه دخترت تقریبا مستقله از پس خودش برمیاد
اگه این موضوع خیلی اذیتتون میکنه همزمان با خواهرت نرو

حقداری واقعا منم باشم ناراحت میشم اگه وقتی هم سن بچه خواهرت بوده و توجه نکرده

عزیزدلم اصلا اهمیت نده شاید سر کوچیک بودنش خیلی بهش اهمیت میدن

اون موقع که بچه شما ۳ماهش بود هم بهش بی توجه‌ بودن

اون بچش 3ماهشه عزیزم
بنظرم زیادی حساس شدی

سر حرف باز کن بعدشم بگو مامان تو بین منو خواهرم فرق میزاری بچه بچه است چرا اون میاد میپری میگیری بغلت بچه منو نه بگو شوهرم ناراحا میشه میگه اگه دوست ندارن نرو اونجا و فلان

عزیزم حب بچه خاهرت ۳ ماهشه خیلی کوچیکه نیاز بیشتری ب توجه داره
ینی جوریه ک خیلی به دخترت بی توجهی میشه اونجا ؟ یا مثلا دعواش میکنن ؟
بنظر من ک عادیه بالخره بچه شما هن ۳ ماشه بوده مادرتون حتما انقدر توجه رو به اونم داشته دیگ