سلام مامانای گل
پسرم ۴ سالشه خیلی آروم و مودب اماهمیشه به من چسبیده برای بازی و ...حتی تا دستشویی م بعصی وقتا میاد دنبالم تنهایی بازی نمی کنه بعصی اوقات خیلی مهربون میشه با بچه ها مخصوصا وقتی ببینه بچه ای گریه می کنه میره بوسش کنه ماشین آفرود عزیزش را بهش میده بازی کنه ولی بعضی وقتا حتی حاصرنیست هیچی ش را به کسی بده دیروز رفتیم خانه بازی بهش خوش بگذره اما مثل همیشه از اینکه بره سرسره بادی و تونل استخر توپ ترسید چندبار توی تونل رفت ولی وسطاش برگشت بچه های دیگه را که می دید می رفتن ناراحت می شد و گریه کرد و گفت مامان من ترسوم هیچ کی با من دوست نمیشه من بچه بدی م خیلی ناراحتم حس می کنم اعتمادبه نفسش ضعیف شده

همیشه بهش بگو من پیشتم، عزیزم پسر منم وقتی این طور جایی میبردمش تا کسی باهاش همراه نشه بازی نمیکنه ب تنهایی برای همین اولا خودم میرفتم جلو ب بچه های دیگه درخواست میدادم ک این پسر منه اسمش آرین میشه با هم بازی کنید ولی الان خودش یاد گرفته می‌ره جلو اسمشو میگه اسمم می‌پرسه بعد میگه می‌یاید باهم بازی کنیم خیلی بچه ها باهاش بازی میکنند قلب مهربونی دارن بچه ها مگه بعضی وقتا ماماناشون اجازه ندن بیان جلو نشون بدن بدشون مییاد،تو شهر بازی ها خوب شده ولی پارک ک میبرم همونجوریه فعلا میگه مامان کسی با من بازی نمیکنه دستمو میگیره با من بیا بریم بالا سر بخوریم بیایم پایین،اما اگه بچه ای باهاش دوست بشه بیشتر از دو ساعت مشغول میشه

ببرش کلاسای بازی درمانی خیلی خیلی موثره
اگر هزینش برات اوکیه

همین یدونه بچه رو داری؟؟؟

عزیزم بزار توخونه تنهایی بازی کنه
فوقش خودت نیم ساعت همراهیش کن
تا وابستگیش ازبین بره
وقتی کار درستی انجام داد
بگو چقدرخوب انجام دادی

وقتی می ترسه
نگو ترس نداره سعی کن درکش کنی

به نطرتون چیکار کنم تا اعتماد به نفس داشته باشه شجاع باشه و دوست پیدا کنه