خانما دخترم ۳ سالش شده همسرم دوست داره یکی دیگه بیاریم ولی من وحشت دارم از بچه دوم مثل فوبیا شده برام من حاملگی خیلی سختی رو داشتم اولاش ویار خیلی سخت بعدشم تپش قلب و نفس تنگی خلاصه بعد از زایمانمم سر دخترم چون خیلی مشغول بچه بودم شوهرم خیلی سرد شده بود به خاطر همین افسردگی گرفتم ... خیلی به تمیزی خونه حساسم کارام صد برابر شد خوابم بهم ریخت خونه مادرشوهرمم زندگی میکنم به هوای بچه دم به دقیقه پایین بود تا یه گریه کوچولو می‌کرد میومد ببینه چی شده منم بدم میومد بدتر عصبی میشدم الانم که مسئولیت یه بچه دیگه هم هست دیگه هرچی به بچه دوم فکر میکنم استرس میگیرم

رسما دیگه تمام روزات و وقتتات فقط برای بچه هاست نه خودت چون وقتی نمیمونه که بخوای مال خودت باشی صبح که چشاتو وا کردی نمیفهمی کی شب میشه

ازمنی که بچه دومم الان ۸ ماهه به تو نصیحت فقط ببین خودت کی آماده هستی بعدم که خودت آماده شدی با شوهرت همه حرفا اوکی کن که بعد اذیت نشی فقط بدون بعد بچه دوم باید دستشویی رفتنتم نصف کاره باشه چه برسه به خواب غذا خوردن مریض شدن حق هیچکاری نداری🥺🥺

اگه نمیخوای بیخیال شو یه طرف ماجرا تویی و تمام مسئولیت بچه با توعه پس اگه نمیخوای برای خودت ارزش قائل شو خودتو فدای خواسته دیگران نکن
میدونم همسرت هم حق داره ولی خوب تو هم مهمی
من خودم بعد بچه اولم میگفتم هر وقت دخترم اول دبستان بره دومی رو میارم ولی ناخواسته باردار شدم و دو ساله فاصله سنی دارن و واقعا تو این مدت خیلی بهم سخت گذشت قشنگ ده بیست سال پیر شدم

فقط ببین خودت کی اماده ای مگه به حرف مرده همه سختی هاش مال ماست

من و شوهرم هر دو دلمون میخواد ، اتفاقا بارداری و ویار و زایمان با اون همه سختی و دردسراش بازم خیلی بهتر از بزرگ شدن دخترم بود ، دخترم در حدی عذابمون میده هر وقت به بچه دوم فک میکنیم میگیم قلط کردیم ، ولی ته دلمون بچه دومم میخواییم

خودت چند سالته
اگه فعلا وقت داری یکم فاصله بنداز
واسه منکه حاملگیم سخت بود خیلی سخت گذشت