سلام خانمای هم هفته من
کیا مث من هستن
من اصلا تحمل تنهایی رو ندارم، همش دوس دارم یکی پیشم باشه، جای شلوغ باشم
چندروزه که کلا خونه مامانم بودم، دو روزه اومدم خونه و شوهرم میره سرکار و تنهام اینقد بهم سخت میگذره،اصلا حوصله هیچ کاریو ندارم🥲🫤
فقط من اینجوری ام؟ یا عادیه؟

ولی من یا میرم سرکار یا برنامه ای واسه بیرون ریخته میشه یا خرید و... که میگم خدایا میشه ی دو روز کلا خونه باشم و لش کنم یا نه😅

من که خونه خودم راحتترم خونه مادرشوهرم هی توقع دارند پاشم کمک کنم ظرف بشورم فلان بمان خونه خودمون هم بابام هی سردش میشه کولر نمیزنه خونه خودم آزاد راحت

بشین خونت راحت دیگه من میام خونه مادرشوهرم از گرما میپزم خونه مامانم بابام سیگار می‌کشه بوش اذیتم می‌کنه مواقعی که نوبت خونه خودمونه با مامانم میرم خونمون می‌مونیم عشق میکنم یعنی

منم دقیقا اونطوری هستم دکتر استراحت مطلق هم داده دیگه بدتر هم شدم ،درخواست دوستیم و قبول من بعضا درد و‌دل کنیم

منم همینطورم
ولی حاضر نیستم برم جایی

خب کاملا طبیعیه خلق و خو عوض میشه برای تغیرات هورمون منم گاهی اینجور میشم حتی گریه هم میکنم دست خودم نیست

چقدر تو منی😂

عین منی حوصلم سر میره از بس تو خونه ام بیزار شدم از هرچی استراحت

منم همینم ولی دورم مجبورم بمونم دیگ ...
اوایل بارداری مادرم ایناامدن ی ۱۰ روزی رفتن خیلی ناراحت شدم گریه کردم😪😪😪😪

همه چیز تو بارداری عادیه