سوال های مرتبط

مامان حامی مامان حامی ۱۱ ماهگی
راهكارهایی برای والدین در مقابل عصبانیت فرزندان

ابتدا بر رفتارها و برخوردهای خودتان دقت كنید. با شخصیت و ویژگی‌های رفتاری خود آشنا شوید و اگر نیاز به بهبودی دارند، آنهارا بهبود بخشید.

در كنار فرزند خود باشید، نه در مقابل او. این را بدانید كه هر رفتاری دلیلی دارد پس هنگام بروز رفتارهای عصبی با حفظ آرامش خود سعی كنید علت را بیابید. تلاش كنید مساله را از دریچه ذهن فرزند خود ببینید. این یك رفتار همدلانه است. با او همدلی كنید. زمان بروز خشم و عصبانیت اصلا زمان مناسبی برای نصیحت نیست. وقتی رابطه مطلوب است با فرزند خود صحبت كنید و ارتباطی صمیمانه را بین خودتان شكل دهید حالا در خلال این رابطه صمیمی بیشتر می‌توانید بر او تاثیر بگذارید.

وقتی عصبانیت و پرخاشگری بروز می‌كند سعی كنید با لحنی آرام و در عین حال قاطع با او صحبت كنید. این گونه خشم او نیز كنترل می‌شود.همچنین در برخورد با فرزندان خود چه در تشویق و چه در تنبیه، منصفانه و عادلانه برخورد كنید. اطلاعات و آگاهی‌های خود را در مورد مراحل رشد فرزندان و ویژگی‌های هر دوره افزایش دهید تا بهتر بتوانید با فرزند خود ارتباط برقرار كنید.
مامان آرتا🐣 مامان آرتا🐣 ۸ ماهگی
مهارت های شناختی، اجتماعی و حرکتی در نوزادان ۱ تا ۳ ماهه

نوزاد یک ماهه شما به احتمال زیاد به صورت مستقیم به چشمان شما نگاه می کند و می تواند به انسان های مورد علاقه خود یعنی مادر و پدر واکنش نشان دهد. اکثر نوزادان سه ماهه می توانند لبخند بزنند و با لبخند زدن رضایت خود از مسائل را نشان دهند. از لحاظ زبانی، شروع به ایجاد آوا و صداهایی از خود می کند که از این طریق با افراد ارتباط برقرار می کند. او از صحبت کردن لذت می برد و ممکن است با صحبت کردن آرام شود و با دقت به حرف های شما گوش فرادهد. مهارت های حرکتی او به حرکات سر او ختم می شوند و می تواند سر خود را به سمت صداها بچرخاند و اشیا را با چشم دنبال کند. او سعی در گرفتن اشیا با دست می کند اما ممکن است در این کار خیلی موفق نباشد اما برای این کار تلاش بسیار می کند. در سن سه ماهگی اگر فرزند کوچک خود را به شکم روی زمین بگذارید، می تواند سر خود را به خوبی بلند کند و گردن خود را به صورت استوار نگه دارد
مامان حامی مامان حامی ۱۱ ماهگی
کنترل عصبانیت

هنگامی که والدین به طور کار آمد هیجان های خود را مهار می کنند، فرزندان شان هم یاد می گیرند تا به همین شیوه عمل کنند. روشی که والدین برای مدیریت خود در شرایط انفجاری (عصبانیت بیش از حد) به کار می برند، الگویی برای فرزندشان می شود تا به هنگام خشم یا اندوه از آن الگو تبعیت کنند.
بنابراین کنترل خشم و عصبانیت چیزی است که همه والدین به آن نیازمندند. خود مهار گری روشی برای کمک به والدین است تا از وارد کردن صدمه به فرزندشان اجتناب کنند. با کسب این مهارت، والدین خواهند توانست تا با فرزندشان به شیوه هایی موثر حتی در لحظات تنش زا، تعامل کنند.

مثلا وقتی کودک ما شاهد است که به نظر خیلی عصبانی می آییم، خشم خود را فرو بخوریم و سکوت کنیم و چند دقیقه ای از او بخواهیم محیط را ترک کند تا کنترل خود را دوباره به دست آوریم، او نیز از این شیوه استفاده خواهد کرد. در واقع رفتارهای خشن فرزندانمان بازتابی از رفتار والدین است.

خشم، هیجان پایه ای است که هر کسی آن را می فهمد. می توان به افراد آموزش داد که چگونه خشم خود را بدون آسیب زدن به خود یا دیگران مهار کنند. آنچه حائز اهمیت است قبول مسئولیت اعمال خود و پذیرش احساسات به عنوان بخشی از ماهیت بشری است.