دیدی یه سریا به بچشون میگن کاش همیشه همین سنی بمونی مامان؟ یا مثلا بچشون میخوابه میگن دلمون تنگ شد؟ یا بچشون میره بیرون دلتنگ میشن؟ من تاحالا ازین حسا نداشتم. صبح ک میشه میگم خدایا کی شب شه صبح با گریه بیدار میشه صبحانه نمیخوره نق نق نق ک ببر بیرون میبرمش بیرون باز نق نق نق ک ببر خونه دوباره میارم خونه نق نق نق همینجوری ادامه داره تاشب به دلم موند شد حسرت یه بار بازی کنه فعال باشه اکتیو باشه حاضرم کل خونه زندگیمو بریزه بهم فقط محض رضای خدا دودیقه به من نچسبه صبح صبحانه شو بخوره بازیشو بکنه زندگی عادی مردم شده برام حسرت قبلا با تلویزیون ارومش میکردم اونم الان جمع کردم ازصبح ک بیدار میشه تا شب خودشم نمیفهمه چی میخواد اخه مگه میشه شایدم من افسردگی گرفتم ولی واقعا بیزارم از هرچی بچه س

گلم منم بچم به شدت بهم وصله حتی دستشویی میرم گریه میکنه حمام فقط با خودش باید برم تنها نمیذاره ولی به این فکر کن این طفل معصوم جز ما پناهی نداره تمام امنیت و ارامشش ماییم برای همین بغلمون رو میخواد فقط یه لحظه به این فکر کن که با خواست ما اومدن و قدرتی از خودشون ندارن به این فکر کن خیلی ها میرن دوا دکتر و درمان تا بچه دار بشن به این چیزا کمی فکر کنی اروم تر میشی واقعا سخته چون خودم یه پسر لجباز و به شدت وابسته دارم میدونم ولی یک ثانیه به نداشتنش فکر میکنم قلبم میگیره .خدا بهت توان بده عزیزم سعی کن باهاش بازی کنی بغلش کنی نازش کنی که حس ارامش بگیره این روزا میگذره یه روز میرسه دیگه تو بغلمون جا نمیشن و حسرت یه دقیقه بغل کردنشونو میکشیم

درکت میکنم عزیزم از دوسالگی به بعد بچه ها کمی بهتر میشن و خودشون با خودشون سرگرم میشن

عزیزم بچه همینه باید ی نفر کمکت کنه مثلا همسرت که شما هم ی خورده استراحت کنی وگرنه واقعا ب مادر فشار میاد ..من همسرم اگر خونه باشه همش با دخترمه و مادر پدرم هم خیلی دخترمو نگهمیدارن و حتی پارک میبرنش

مطمعنی جاییش درد نمیکنه؟دخترت هنوز خیلی کوچیکه.منم تا ۳سالگی پسرم همش مینالیدم.الان بهتر شده

عزیزم همه ما همین هستیم مگه اون بجز ما کیو داره خب وابستس .قربوتت برم صبور باش

دختر منم بهم چسبیده هرجا میرم مثل جوجه اردک با سرعت دنبالم میدووه میاد..حموم دستشویی هم که کنارمه..نق زدنش شاید واسه دندونه شاید اهن بدنش کمه..بادکتر مشورت کن..خودت باهاش بازی کن.همون تلویزیون باعث این رفتارا میسه منم الان قطعش کردم به هیچ وجه تلویزیون روشن نمیکنم تا یه کم اروم شه

مثه سوگندکه دائم آویزونمه🤕

دقیقا این چیزهایی که گفتی مثل پسرمن خیلی وابستمه ازکنارش تکون بخورم خیلی گریه میکنه حتی حاضر نیست بازی کنه فقط بهانه میگیره موقع غذا خوردن که دیوونم میکنه میخاد همه چیز رو بگیره بریزه آرزوی یه استکان چای دارم با خیال راحت بخورم نمیزاره
شبها هم تا صبح اینقدر بیدارمیشه
واقعا بعضی وقتا کم میارم
ولی بازهم خداروشکر میکنم که از راه دکتر و بیمارستان ها نیستم
همش به این امیدم که بزرگتر بشه ولی بدتر میشن
توکل به خدا انشالله که همیشه سالم باشن

دقیقا ما امروز دیگه اعصابم بهم ریخت گفتم من بمیرم بی مادر بمونی اعصابم ریخته بهم که چرا گفتم پسر منم فقط پشت همه گریه می‌کنه منم ببرین دیگه دیوونه شدم با همه میره

کاملا بهت حق میدم عزیزم

درکت میکنم عزیزم از دوسالگی به بعد بچه ها کمی بهتر میشن و خودشون با خودشون سرگرم میشن

دختر من موقعی که نقش می‌کنه می‌دونم میخواد بره بیرون
شما هم ببرش بیرون هم خودت هم بچه روحیتون عوض میشه
ببر پارک یکم بازی کنه کنار هم سن و سالهای خودش باشه