مامانا من خیلی افسرده شدم حس میکنم آدم نالایقی هستم، از به دنیا آوردن بچه ها حس پشبمونی دارم. حالم اصلا خوب نیست. چیکار کنم؟ نمینونم برم بیرون ، باید دندون پزشکی برم و دکتر پوست و دکتر روانپزشک و لباس بخرم و کفش بگیرم. ولی از صبح تا شب خونم. از مامانمم حس تنفر دارم همش زیر گوشم میخوند یک بچه بیار، وقتی به تمام مشکلاتم دقت مبکنم میبینم همش تقصیر مامان و بابام بوده. آخه من اصلا بچه نمیخواستم ، سی سالم بود راضی بودم. چرا اینطوری شدم

من کع خواهررر خودموو ول کردم مهمم نیس ..مشکلم نخوردن بچه امه ...دیونع ام کرده ..هیچییییی نمیخوره رسماا روانی شدم ... نوه خاله ام ۷ ماهشه ..مااشالله ب دو ساله هاا میخوره

ومنی ک مث شمام😭

منم اینطوری ام دقیقا حرف دلمو زدی

منم اینطوری ام دقیقا حرف دلمو زدی

و حتما با یه مشاور مشورت کن حتی شده انلاین

سلام جان اینکارارو بکن اگر می تونی بچه ها رو به کسی بسپری بسپر
حتی شده یک ساعت ببریشون مهد و به کارهات برس
هیچ اسیبیم به بچه وارد نمیشه مهد ها مثل قدیم نیستن الان پر از هیجان و بازی و هوش و تازه خنکم هستن

فشار های روانیه عزیزم،فکر میکنی مدیریت دوتا بچه و خونه داری آسونه؟هرچیزی از دور قشنگه،به قول معروف آواز دهل از دور خوشه

عزیزم شکر کن انشاءالله همه چی درست میشه

😪😪😪 و منی ک مثل شما هم دردیم

واقعا چ جوری ب حرف دیگران بچه آوردی ما ک خودمون خواستیم پشیمونیم چ برسه ب شما

ولی مامان دوقلو بودن خیلی سختتره
منم حیلی خستم
خیلی کارا دلم میخواد بکنمو نمیرسم
چندروز پیش فکر میکردم چجور مامان دوقلو میتونه بلاگر باشه و اینهمه بخودشو زندگیش برسه و کلی عکسای خفن بگیره از بچه هاش
من والا همه عکسام داعونن...اونم بزور نمیرسم از این طفلیا ی عکس درست حسابیم بگیرم

کل روزو زل زده بودم به عکسا دوران دوستیمون میگفتم کاشکی دوست میموندیمو عشق میکردیم الان مسئولیت خونه و بچه و با خستگی رابطه داشتن و کلا خیلی سخت میگذره دلم عاشقی اون وقتا رو میخواد بیخیالی و بی دغدغه های اونموقع رو میخواد

منم دیگه گریه کردم از دست دخترم امروز، اومدم منم یه ساعت مث همه برم بیرون اونم ببرم یکم بگرده اینقد دست کرد تو آبای کثیف کرد دهنش، سنگ و خاک عصبی شدم زدمش اوردمش خونه بعد مث چی عذاب وجدان گرفتم که چرا اینکارو کردم

چقدرتوشبیه منی😓من دیگه فراموش شدم ذره ذره اب میشم، تقصیرمامانم بودکه گفت حلالت نمی کنم شب وروزعذاب وجدان داشتم، حالامادرم شده زن بابابرای من، مثل زندانی هستم تنهای تنهام هیچکسی روندارم😓برای منم دعاکن عزیزم🙏😓

من چی بگم ک هنوز طعم زندگی مشترک رو نچشیدم تلپ افتادم تو زندگی پر از چالش سختی با بچه من تو عقد حامله شدم

ولی بازم شکر باهم بزرگ میشیم 😂😂

الهی فدات شم کاملا حست رو میفهمم اول که آدم مامان میشه مخصوصا یهو مامان دو تا کوچولو این حسا میاد سراغ ادم چون سختیایی داره که قبلش یه دهمش هم نچشیدی اما قوی ترت میکنه اما یه روزی وقتی شیرین زبونیاشون شیرین کاریاشونو ببینی احساس افتخار میکنی و میگی ارزشش رو داشته.... تازه سختیش همین دو ساله بعد دوسال خیلی راحت تر میشه بعد از پوشک گرفتم که واقعا خودش سخت بود برا من کلی بهتر میشه کاراشون خیلی کمتر میشه.