۲ پاسخ

اره والا راس میگی ..ولی خدایش عصاب ادم هم رد میده خوب

عزیزم حق داری دقیقا منم همینطورم...ولی به خودم میگم این کوچولو خوابش خندش غذاش همه چیش وابسته به منه من نباشم قادر به ادامه زندگی نیست
بعد خودمو جم و جور میکنم یه رژ و عطر میزنم پر عشق پسرمو بقل میکنم کل اتفاقات روز رو فراموش میکنم
باور کن این لحظه ها اینقدررررر زود میگذره تا زمان پیری حصرت این ثانیه هارو میخوریم
چشم رو هم گذاشتی دیگه وابسته ما نیست مثل نوجوونی خودمون همش تو اتاق درش بسته...باید یساعت التماس کنی واسه ناهار بیاد بیرون

سوال های مرتبط