تازه میفهمم بچه رو ببری پارک بازی کنه بهش خوش بگذره یعنی چی.....تا چندوقت پیش بچمو اگر می‌بردم پارک یه بچه دیگه حواسش نبود می‌خورد به این یک قشقرقی بپا می‌کرد که چرا خورده بمن،یا میگفت کسی نباید سوار سرسره یا وسیله بازی دیگه ای بشه فقط من باید بازی کنم کلا خسته و کلافم می‌کرد ازبس با همه ناسازگار بود همش باید حواسم می‌بود کسی و نزنه ولی جدیدا خداروشکر خییییلی خوب شده یه بچه هم بزنتش حمله نمیکنه به بچه هه فقط میگه مامان این منو زد....الان با بچه ها دوست میشه کلی بازی میکنه منم کیف میکنم که اون دغدغه هام تموم شد.فقط یه مشکلی دارم با اینکه از 9 ماهگی دائم بردمش پارک و خانه بازی بازم انگار یه هراسی داره از بچه ها....اگر تو سرسره بچه پشت سرش باشه انگار می‌ترسه وا میسه کنار اون رد شه بعد خودش بره اگرم کسی جلوش باشه نزدیک نمیشه میزاره برن بعد میره بهش میگم برو کاری با تو ندارن میگه نه بهم میگن نمیشه تو بری.....یعنی میشه این ترسشم بریزه و تموم شه بره؟

دختر منم همینهههه

آره اون اولی رو میگن تاب آوری ، آفرین که اینقدر بردیش تا درست شده، این مشکل دوم هم با همین بردن ها و اونجا دوست پیدا کردن ها رفع میشه، نگران نباش

چندبار بردمش بیشتر اعصابم خورد شده پشیمون شدم بچه های بزرگتر همش بدوبدو عجله ای از پله های سرسرع میرم بالا انگار بچم میترسه بخورن بهش
خیلی محتاط نمی‌دونم دخترمنم اینطور
وایمیسه نگاه بقیه می‌کنه هی میگن برو بازی عزیزم بازی کن چند دقیقه دیگه می‌خوایم بریم
ولی خانه بازی میبرم بهش خوش میگذره شاید چون خلوت تر بازم هی میگه مامان بیا پیشم

چ جالب منم پسرم و از کوچکیش همیشه بردم پارک ، اما همین رفتار و داره شاید اقتضای سنشونه

دختر منم اینجوری بود ، چون توی محیط آروم بزرگ شده . ولی الان خوب شده
من یه هفته اس میبرمش مهد و خیلی بچه ها اینجورین وقتی با بچه ها در ارتباط باشه خوب میشه
پیشنهاد میکنم ببرش مهد که مربی بالاسرش باشه تا ترسش بریزه، چون توی پارک بچه ها هیجانی میشن و لجبازی میکنن و بعضی کاراشون دست خودشون نیس

نگران نباش این روزها هم تمام میشه پسر منم همینجوری بود الان ترسی از چیزی نداره