۲ پاسخ

من اصلا اعتقادی ب جدا کردن ندارم تا ۶ سالگی ک عاقل تر بشه بچه. هر کی هر چیزی میخواد بگه. بجه ب محبت قبل خواب نیاز داره. یهو نصف شب خواب ببینه بترسه بیدار شه ببینه تنهاست چه حالی میشه؟ چقد تو روانش تاثیر میذاره تنهایی؟
یهو خدای نکرده تب کنه تبش بره بالا من متوجه نشم چی؟
و هزاران دلیل دیگه ک روش تربیتی امروزی روش سرپوش میذاره .سرپوشی ب اسم مستقل شدن.
مستقل شدن ب جا جدا کردن نیست.به خیلی چیزاست.ولی برا من روان بچم مهمتره تا تو این سن جدا کردنش. بچه بودیم همگی باهم میخوابیدیم و الان یکی از شیرین ترین خاطرات کودکیمه...
بزرگ شن انقد جدا از ما بخوابن و برن سر زندگیاشون ک واسه ی دقیقه ی الانشون حاضر شیم تموم دارایی مون رو بدیم ک باز بچه شن بغلمون کنن بخوابن.
پس تا ۶ سال جدا نمیکنم چون اصلا ن روحی چ جسمی درست نمیبینمش.

ولی....
رابطه باید جوری باشه ک خارج از اتاق باشه یا حتی هم آغوشی جوری باشه ک بچه کنجکاو نشه.
پوششت خوب باشه حالا ن منظورم لباس پوشیده هستا. منظورم اینکه با لباس زیر نخوابی جلوش.خیلیا دیدم میخوابن.

چیزایی غیر از لباس زیر...

بخدا بچه ها رو افسرده و تنها بار اوردن ضررش بیشتر از جدا نخوابیدنه ب شرط رعایت❌️
این نظر من بود کاری ب بقیه ندارم.
خودم چون رعایت میکنم همه جوره مشکلی هم‌نمیبینم تا ۳ سال دیگه جدا نکنم رختخوابشو.

جدا نکردم 😓 می‌ترسه تنهایی تا اسم میارم جیغ میکشه

سوال های مرتبط