پارت ۱
من شب ۲۶ تیر رفتم ک بستری شم و فرداش دقیقا ۳۹ هفته کامل بودم تا صب از استرس نخابیدم و فقط بیدار بودم صب ساعت ۷صب برام سوند وصل کردن و فقط سوزش داشت ک اونم خودشون گفتن نفس عمیق بکش بعدش خیلی رو مخم بود سوند و تا ساعت ۱۲ک بهم گفتن برا عمل اماده شم رفتم ک برم برا عمل 😪رفتم داخل اتاق عمل و ازم پرسیدن بی حسی میخام یا بیهوشی و خودم بیحسی رو انتخاب کردم و بهم گفتن بشینم تا امپولو بزنن و اینم بگم ک واقعن پرسنل اتاق عمل خوب و صمیمی بودن باهام..

سلام ب همگی سوند برای من بعد از بیهوشی زدن چیزی حس نکردم
برای این میزنن ک وقتی بیحسی اختیاری برای ادرار نداری بی حسی کامل ک برطرف بشه برمیدارن ک بری سرویس

منم خیلی از سوند متنفرم خیلی چیز مزخرفیه

کدوم بیمارستان بستری شدین؟

ای جانم، قدمش پر از خیر و برکت و سلامتی... ک وم بیمارستان بودی و دکترت کی بود؟ خود دکترت برای عمل اومد؟

پارت ۳..
بعد ساعت ۱۲اجازه دادن مایعات شروع کنم درد داشت بخیه هام ولی قابل تحمل بود برام تا اینکع صب شد و گفتن بلندشو راه برو و اونجا بود ک فهمیدم سزارین تنها جای سختش فقط همین راه رفتنه 🫤🫤🤦‍♀️😪از منم ب شما نصحیت تا میتونین راه برین ک درداتون کم شه خیلییی تاثیر داره تو کم شدن درد....اینم تجربه من بود امیدوارم همع این روزا رو ب خوبی و خوشی بگذرونیم و نی نی های نازمونو سالم بغل بگیریم 🥰

پارت ۲...امپول بیحسی رو ک زدن اونم واقعن دردش فقط در حد چند ثانیه بود و تموم شد و سریع بهم گفتن دراز بکش ک عملو شروع کردن در حد ۷دقیقه ک گذشت از عمل صدای دخترمو شنیدم 🥹🥹اون بهترین لحظه بود برام و فقط نگاهش میکردم و اشکم میریخت بعدش شروع کردن ب بخیع زدن ک اون خیلی بنظرم طول کشید و تو تمام اون مدت همه پرسنل باهام فقط صحبت میکردن و ارامش میدادن بعدش ۳۰ دقیقه تو ریکاوری بودم و بعدش رفتم بخش...من واقعن دردش بعد عمل برام قابل تحمل بود تنها چیزی ک ازارم میداد تشنگی بود و ۲۴ساعت بود هیچی نخورده بودم 🤧🤧🤧

اصلا سوند و برای چی میزنن🥲
قبلش برای چیه بعدشو میدونم قبلش برا چی میزنن اخه