نتیجه گریه هام این حس بود ماهایی که بچه هامون تو بچگی خیلی اذیت کردن بزرگ که میشن خیلی عاقل و آقا میشن ، نمیدونم واقعا از ته دلم اینطوری احساس کردم که پسرم بزرگتر که بشه اینقد خوب و آقا میشه که تموم تنهایی های این روزا و سختیاش یادم بره ، البته الانم بچه های بدی نیستن ، تمام این اذیتا بخاطر سنشونه ، سیر تکاملی شون و ...فقط ما باید صبور تر باشیم ، خدا همه ی بچه ها رو عاقبت بخیر کن

اتفاقا همینه
وقتی بچه توی کودکی بازی کنه و کاااااامل تخلیه هیجانی و بازی و کنجکاوی و کشف داشته باشه بزرگسالی اروم تری رو تجربه میکنه
من خودم به قبل که نگاه میکنم میبینم هر چی بچه شر و شیطون بین فامیل و دوست و همسایه داشتیم الان یه پارچه آقا و یه خانومی شده برا خودش برعکس اون آروما الان تازه در حال تخلیه هیجان و شیطونی هستن

ولی من چشمم آب نمیخوره راجع به پسر خودم میگم هر مرحله چالش و پراز اذیت

الهی آمین حتمن خواهر همینجوریه همه میگن