مامانا من دیروز رفتم بیمارستان خیر نیبینن که اصلا رسیدگی نداشتن مجبور شدم دو تا سه ساعت سرپا باشم کلیم راه رفتم بعد بچم دیگه حرکتی نداشت تا نیمه شب که انگار غیر عادی لگد میزد خودمم ترسیده بودم همش دستم رو شکمم بود ائمه اطهار رو صدا میزدم بعدش بهتر شد اما از ساعت دو و نیم تا پنج صب همش لگد میزد
حرفم اینه که همش میگن فرزند آوری کنین اما یکی نیست به داد ما مادرا برسه من دیروز بخاطر یه سوال از دکترم سه ساعت وایسادم اونایی که پارتی داشتن راحت بودن اما من نه😞🥲

وااقعا فقط میگن فرزند اوری
باید یه حقوق خاصی برای مادر ها داشته باشن و خدمات رفاهی مخصوص مادر ها ایجاد کنن که افسردگی نگیرن
یا تا چند وقت پوشک و لباس بچه ها رو تامین کنن

واقعا خیلی ناراحت کنندست که اصلا هیییچ امکاناتی برای مادر ها ایجاد نمیکنن و فقط میگن فرزند اوری

من یکماه پیش سرکلاژ شدم هفته پیش یبار خونریزی داشتم دکترم معاینم کرد گفت بخاطر عملته خون مونده بوده تو دهانه رحم بهت فشار اومده زده بیرون دوروز بستری شو خیالمون راحت شه
رفتم زایشگاه برای کارای بستری میگم من سرکلاژ شدم نباید زیاد بشینم انگار نه انگار دو ساعت نشستم بچم انگار خستت شده بود احساس میکردم تو دلم میچرخه و آرام و قرار نداره

مگه بگن فرزند آوری کنید ما بخاطر اون بچه میاریم؟

همینجوریه خواهر من الان سه باره میرم بیمارستان دولتی فقط محض پرونده ام، هردفعه از۶صبح بایدبری که نوبت گیرت بیاد بعدم تا۲یا۳علافت میکنن هردفعه هم رفتم اینقدر لگنم واژنم کمر وزیردلم دردمیگیره که خدامیفهمه فقط

استراحت کن عزیزم توایران میزان رسیدگیشون همینه وقتی باپارتی دکتروپرستارمیشن