مامانا نیکان خیلی به من وابسته اس، همه اش میگه بیا پیش من بشین، بیا تو اتاق من، کلا دوس داره همه اش کنارش باشم، خب منم کلی کار میریزه سرم، باید غذا بپزم، بعضی وقتا دست خودم نیست یهو عصبانی میشم دیگه، چون هر چقد میگم مامان جان یکم خودت بازی کن برم غذا بزارم یکم دیگه میام، انگار نه انگار هی میگه نه نرو بیا بشین، منم عصبی میشم از این همه وابستگی، وقتیم عصبانی میشم دلم آتیش میگیره بعدش، میگم من تنها پناه این بچه ام، به من رو میاره منم عصبی میشم.
بچه های شمام این مدلی ان یا نه؟!
بعضی وقتا حس میکنم نیکان بیش از حد این مدلیه

طبیعی هست

پسرمنم همینجوره بعضی وقتا واقعلا کلافه میشم عاشق بچه هاست منم باردار شدم ببینم بهتر میشه

‌پسرمنم اینجوری بود مشاورصحبت میکرد میگفت کم کم ازش فاصله بگیر اول ازپنچ دقبقه شروع کنید بریدبعد هربیشترش کنید،الان پسرمن دیگه راحت شدم خودش بازی میکنه همشم دنبال من نیست

دقیقادخترمنم همینه
حتی بیرونم میریم ازیه فاصله ای ازمن جدانمیشه
نمیدونم طبیعیه یانه

بچه من ب باباش وابستس اون باشه من نباشم اصلا مهم نی براش😔😔😔

من به خاطر این قضیه عصبی شدم کلا باید پیشش باشم وقتی کار میکنم اینقدر میچسبه بهم و غر میزنه که دلم میخواد فقط گریه کنم 😊 اصلا تنهایی بازی کردن بلد نیست😔

منم بچم همینه